Poeme : O. O Tempête O. O

Quand la pluie tombe
Le bruit quelle fait
M’apaise
Tout comme le son de ta voie…

Dans cet orage
Ce construit un doute
À l’intérieur de moi…
Suis-je folle de t’aimer ? ?

La tempête se calme
Je peux maintenant
M’asseoir et penser
À ce mal grandissant…

Subitement,
Je revois l’expression de ton visage
Baigné dans les rayons du soleil
Et je ne serai jamais capable
De me convaincre que cette figure
Puisse appartenir à quelqu’un d’autre
Que moi ! ! …

kɑ̃ la plɥi tɔ̃bə
lə bʁɥi kεllə fε
mapεzə
tu kɔmə lə sɔ̃ də ta vwa…

dɑ̃ sεt ɔʁaʒə
sə kɔ̃stʁɥi œ̃ dutə
a lɛ̃teʁjœʁ də mwa…
sɥi ʒə fɔlə də tεme ? ?

la tɑ̃pεtə sə kalmə
ʒə pø mɛ̃tənɑ̃
masəwaʁ e pɑ̃se
a sə mal ɡʁɑ̃disɑ̃…

sybitəmɑ̃,
ʒə ʁəvwa lεkspʁesjɔ̃ də tɔ̃ vizaʒə
bεɲe dɑ̃ lε ʁεjɔ̃ dy sɔlεj
e ʒə nə səʁε ʒamε kapablə
də mə kɔ̃vɛ̃kʁə kə sεtə fiɡyʁə
pɥisə apaʁtəniʁ a kεlkœ̃ dotʁə
kə mwa ! ! …