Poeme : Rencontre

Ton regard si bleu m’attire et me bouleverse.
Je n’ose m’y plonger tant il me renverse
J’ai peur de m’y noyer
Mon âme chavirée
La brume s’evanouit
Et mon ciel s’eclaircit
C’est Comme une douce promesse…
Ce pourrait-il que l’amour renaisse ?

Tes doigts dans mes cheveux
Je fais un rêve langoureux
La douceur de tes gestes
M’enveloppe et me déleste
De mes peurs et mes craintes
Je me délecte de cette étreinte
La profondeur de ta voix
Quel délicieux émoi
Sous tes caresses délicates
Mon coeur se remet a bâttre

Je te devine, je te ressens
Et je te veux, mon bel amant
Un effleurement, un sourire
L’envie de me blottir
Nous respirons à l’unissons
Et partageons ce même frisson
C’est curieux, je me sens chez moi
Pourtant je ne te connais pas

tɔ̃ ʁəɡaʁ si blø matiʁə e mə buləvεʁsə.
ʒə nozə mi plɔ̃ʒe tɑ̃ il mə ʁɑ̃vεʁsə
ʒε pœʁ də mi nwaje
mɔ̃n- amə ʃaviʁe
la bʁymə səvanui
e mɔ̃ sjεl sεklεʁsi
sε kɔmə ynə dusə pʁɔmεsə…
sə puʁʁε til kə lamuʁ ʁənεsə ?

tε dwa dɑ̃ mε ʃəvø
ʒə fεz- œ̃ ʁεvə lɑ̃ɡuʁø
la dusœʁ də tε ʒεstə
mɑ̃vəlɔpə e mə delεstə
də mε pœʁz- e mε kʁɛ̃tə
ʒə mə delεktə də sεtə etʁɛ̃tə
la pʁɔfɔ̃dœʁ də ta vwa
kεl delisjøz- emwa
su tε kaʁesə delikatə
mɔ̃ kœʁ sə ʁəmε a batʁə

ʒə tə dəvinə, ʒə tə ʁəsɛ̃
e ʒə tə vø, mɔ̃ bεl amɑ̃
œ̃n- efləʁəmɑ̃, œ̃ suʁiʁə
lɑ̃vi də mə blɔtiʁ
nu ʁεspiʁɔ̃z- a lynisɔ̃
e paʁtaʒɔ̃ sə mεmə fʁisɔ̃
sε kyʁjø, ʒə mə sɑ̃s ʃe mwa
puʁtɑ̃ ʒə nə tə kɔnε pa