Poeme : Belle De Nuit

Ô Belle de nuit !
Tu es telle l’élite,
Telle la citadelle que j’habite,
De toi, ma courtisane, je fais mon lit.

Ô Demoiselle !
Tu es telle la roche,
Telle le son des cloches,
Tu sais taire les joies les plus belles.

Ô Toi !
Tu es telle le frisson qui arpente mon corps,
Telle le plus grand trésor,
De tout mon être tu es loi.

o bεllə də nɥi !
ty ε tεllə lelitə,
tεllə la sitadεllə kə ʒabitə,
də twa, ma kuʁtizanə, ʒə fε mɔ̃ li.

o dəmwazεllə !
ty ε tεllə la ʁoʃə,
tεllə lə sɔ̃ dε kloʃə,
ty sε tεʁə lε ʒwa lε plys bεllə.

o twa !
ty ε tεllə lə fʁisɔ̃ ki aʁpɑ̃tə mɔ̃ kɔʁ,
tεllə lə plys ɡʁɑ̃ tʁezɔʁ,
də tu mɔ̃n- εtʁə ty ε lwa.