Poeme : Le Manque

Le manque c’est comme la mort
Le manque c’est quand tu a tors
Le manque c’est quand tu n’as pas ce que tu veut
Le manque c’est comme tu ne peut
Le manque d’amour c’est different
Le manque c’est génant
Le manque tu ne peut pas vivre
Le manque tu ne peut survivre
Le manque on le ressent tellement souvent
Le manque que sa devien angoissant
Je ne peut que l’ecrire
Car je n’ose pas te le dire
Le manque c’est affreux
Le manque c’est malheureux
Je ne fait que t’embrasser
Pour te combler
Le manque on ne l’aime pas
Le manque mais reviendras
Je ne fait que t’aimer
Pour le remplacer
Même si je t’aime a la folie
J’adore comment tu rougie
Je t’aime ma puce
J’aimerais pouvoir te le dire en russe
Le manque c’est aussi dangeureux
Que de ce faire un bisou

lə mɑ̃kə sε kɔmə la mɔʁ
lə mɑ̃kə sε kɑ̃ ty a tɔʁ
lə mɑ̃kə sε kɑ̃ ty na pa sə kə ty vø
lə mɑ̃kə sε kɔmə ty nə pø
lə mɑ̃kə damuʁ sε difəʁe
lə mɑ̃kə sε ʒenɑ̃
lə mɑ̃kə ty nə pø pa vivʁə
lə mɑ̃kə ty nə pø syʁvivʁə
lə mɑ̃kə ɔ̃ lə ʁəse tεllmɑ̃ suvɑ̃
lə mɑ̃kə kə sa dəvjɛ̃ ɑ̃ɡwasɑ̃
ʒə nə pø kə lεkʁiʁə
kaʁ ʒə nozə pa tə lə diʁə
lə mɑ̃kə sεt- afʁø
lə mɑ̃kə sε maləʁø
ʒə nə fε kə tɑ̃bʁase
puʁ tə kɔ̃ble
lə mɑ̃kə ɔ̃ nə lεmə pa
lə mɑ̃kə mε ʁəvjɛ̃dʁa
ʒə nə fε kə tεme
puʁ lə ʁɑ̃plase
mεmə si ʒə tεmə a la fɔli
ʒadɔʁə kɔmɑ̃ ty ʁuʒi
ʒə tεmə ma pysə
ʒεməʁε puvwaʁ tə lə diʁə ɑ̃ ʁysə
lə mɑ̃kə sεt- osi dɑ̃ʒəʁø
kə də sə fεʁə œ̃ bizu