Poeme : Toi

Cette jeune fille ce détruit elle ère seule au milieu de la nuit… si seulement elle ce laisser tendre la main pour ne serais-ce soulager ces chagrins… quelques verres derrière un comptoir elle raconterai tout ces déboires… son visage d’ange cherche un chemin, … tout ce qu’elle vois la dérange, … fini son destin… je ne plus soulager que ces sombres penser, qui me laisse à devinée qu’elle est rester dans le passer, comme un zombie elle avance… les orbites dans le vide elle ce balance… impuissante face à sa déprime… j’ai le cœur qui chancelante et ce comprime… laisse moi te tendre la main… comme un ange je t’emmène vers le destin… regarde comme tu es si jolie, pourquoi détruire toute ta vie… regarde moi je suis près de toi, prête à t’aider dans ce combat… pourquoi ne me vois tu pas… je suis ton ombre, je suis tes pas… avance et ne te retourne surtout pas le passer et derrière toi… une autre porte s’ouvre devant toi…

sεtə ʒənə fijə sə detʁɥi εllə εʁə sələ o miljø də la nɥi… si sələmɑ̃ εllə sə lεse tɑ̃dʁə la mɛ̃ puʁ nə səʁε sə sulaʒe sε ʃaɡʁɛ̃… kεlk veʁə- dəʁjεʁə œ̃ kɔ̃twaʁ εllə ʁakɔ̃təʁε tu sε debwaʁə… sɔ̃ vizaʒə dɑ̃ʒə ʃεʁʃə œ̃ ʃəmɛ̃, … tu sə kεllə vwa la deʁɑ̃ʒə, … fini sɔ̃ dεstɛ̃… ʒə nə plys sulaʒe kə sε sɔ̃bʁə- pɑ̃se, ki mə lεsə a dəvine kεllə ε ʁεste dɑ̃ lə pase, kɔmə œ̃ zɔ̃bi εllə avɑ̃sə… lεz- ɔʁbitə dɑ̃ lə vidə εllə sə balɑ̃sə… ɛ̃pɥisɑ̃tə fasə a sa depʁimə… ʒε lə kœʁ ki ʃɑ̃səlɑ̃tə e sə kɔ̃pʁimə… lεsə mwa tə tɑ̃dʁə la mɛ̃… kɔmə œ̃n- ɑ̃ʒə ʒə tɑ̃mεnə vεʁ lə dεstɛ̃… ʁəɡaʁdə kɔmə ty ε si ʒɔli, puʁkwa detʁɥiʁə tutə ta vi… ʁəɡaʁdə mwa ʒə sɥi pʁε də twa, pʁεtə a tεde dɑ̃ sə kɔ̃ba… puʁkwa nə mə vwa ty pa… ʒə sɥi tɔ̃n- ɔ̃bʁə, ʒə sɥi tε pa… avɑ̃sə e nə tə ʁətuʁnə syʁtu pa lə pase e dəʁjεʁə twa… ynə otʁə pɔʁtə suvʁə dəvɑ̃ twa…