Poeme : Parler Vrai

Si seumlement tu m’avais dit
Qu’aujourd’hui tu n’as pas choisis
De mener cette vie pourrie
Guidée par le profit
Aveuglé par le nezbi
Tu controle plus ton appetit
Des billets verts
Faut que t’encaisse c’est clair
Et j’me laisserais pas abattre
Car la vie vaut cher
J’aurais la conscience trankille
Quand j’irais voir lucifer
Au fond on s’en fout
Embarqué dans la meme galere
On encaisse jusqu’au jour
Ou petera la bombe nucleaire
Inevitable comme un mome
De 10ans qui crie nique sa mere

si sømləmɑ̃ ty mavε di
koʒuʁdɥi ty na pa ʃwazi
də məne sεtə vi puʁʁi
ɡide paʁ lə pʁɔfi
avøɡle paʁ lə nεzbi
ty kɔ̃tʁɔlə plys tɔ̃n- apəti
dε bijε vεʁ
fo kə tɑ̃kεsə sε klεʁ
e ʒmə lεsəʁε pa abatʁə
kaʁ la vi vo ʃεʁ
ʒoʁε la kɔ̃sjɑ̃sə tʁɑ̃kijə
kɑ̃ ʒiʁε vwaʁ lysife
o fɔ̃t- ɔ̃ sɑ̃ fu
ɑ̃baʁke dɑ̃ la məmə ɡaləʁə
ɔ̃n- ɑ̃kεsə ʒysko ʒuʁ
u pətəʁa la bɔ̃bə nykləεʁə
inəvitablə kɔmə œ̃ mɔmə
də diz- ɑ̃ ki kʁi nikə sa məʁə