Poeme : Belle Mort…

Envie de me couper,
Envie de me mutiler
Être seule maitraisse de ma souffrance
Avoir une raison à mon échéance
Je ne veux plus luter
Adieu l’éternité…
Je prend ma lame
Se verse alors une larme
Je continue mon geste
Dans mes yeux peuvent se lire l’ivressse
Le sang coule,
La souffrance s’écoule
Le sol devient rougoiyant
En s’emplissant de mon sang
Le froid m’envahi,
Agréable sensation d’oubli…
Je suis blanche
Belle couleur pour un ange
Je vois mon corp s’éloigner,
Ma vie ne fait que commencer…

ɑ̃vi də mə kupe,
ɑ̃vi də mə mytile
εtʁə sələ mεtʁεsə də ma sufʁɑ̃sə
avwaʁ ynə ʁεzɔ̃ a mɔ̃n- eʃeɑ̃sə
ʒə nə vø plys lyte
adjø letεʁnite…
ʒə pʁɑ̃ ma lamə
sə vεʁsə alɔʁz- ynə laʁmə
ʒə kɔ̃tinɥ mɔ̃ ʒεstə
dɑ̃ mεz- iø pəve sə liʁə livʁə εs εs εs ə
lə sɑ̃ kulə,
la sufʁɑ̃sə sekulə
lə sɔl dəvjɛ̃ ʁuɡwaiɑ̃
ɑ̃ sɑ̃plisɑ̃ də mɔ̃ sɑ̃
lə fʁwa mɑ̃vai,
aɡʁeablə sɑ̃sasjɔ̃ dubli…
ʒə sɥi blɑ̃ʃə
bεllə kulœʁ puʁ œ̃n- ɑ̃ʒə
ʒə vwa mɔ̃ kɔʁp selwaɲe,
ma vi nə fε kə kɔmɑ̃se…