Poeme : Cote Jardin

ROSE serait mon univers
Si seulement j avais le courage
La fleur voit clair comme dans le verre
Mais on ne peux voir son visage

ORCHDEE est toujours presente
Avec son etarnel soupir
Le sorcier romanesque me hante
De ses pensées comme j en expire

TULIPE pour mes moments de peine
Voix qui me fait me sentir bien
Candeur me vide de toute ma haine
Incertitude ne donne rien

PETUNIA seulement sans mes joies
C est cette derniere qui reve de vous
Je voudrais telement etre moi
Mais vous etes deja un reve fou

TOI mon jardin serait magique
Si seulement vous etiez ma petite fleur
La plus éclatante la plus magnifique
J y puiserais toute ma chaleur

Et moi modeste PENSEE je serais
Dans se merveilleux jardin d eden
En un tendre reve et je survivrais
Enivrée de tendresse et de JASMIN

ʁozə səʁε mɔ̃n- ynive
si sələmɑ̃ ʒi avε lə kuʁaʒə
la flœʁ vwa klεʁ kɔmə dɑ̃ lə veʁə
mεz- ɔ̃ nə pø vwaʁ sɔ̃ vizaʒə

ɔʁʃdi ε tuʒuʁ pʁəzɑ̃tə
avεk sɔ̃n- ətaʁnεl supiʁ
lə sɔʁsje ʁɔmanεskə mə-ɑ̃tə
də sε pɑ̃se kɔmə ʒi ɑ̃n- εkspiʁə

tylipə puʁ mε mɔmɑ̃ də pεnə
vwa ki mə fε mə sɑ̃tiʁ bjɛ̃
kɑ̃dœʁ mə vidə də tutə ma-εnə
ɛ̃sεʁtitydə nə dɔnə ʁjɛ̃

pətynja sələmɑ̃ sɑ̃ mε ʒwa
se ε sεtə dεʁnjəʁə ki ʁəvə də vu
ʒə vudʁε tələmɑ̃ εtʁə mwa
mε vuz- ətə dəʒa œ̃ ʁəvə fu

twa mɔ̃ ʒaʁdɛ̃ səʁε maʒikə
si sələmɑ̃ vuz- ətje ma pətitə flœʁ
la plysz- eklatɑ̃tə la plys maɲifikə
ʒi i pɥizəʁε tutə ma ʃalœʁ

e mwa mɔdεstə pɑ̃si ʒə səʁε
dɑ̃ sə mεʁvεjø ʒaʁdɛ̃ de ədɛ̃
ɑ̃n- œ̃ tɑ̃dʁə ʁəvə e ʒə syʁvivʁε
ɑ̃nivʁe də tɑ̃dʁεsə e də ʒasmɛ̃