Poeme : La Vie Si Cruelle. .

Une personne incomprise
Souvent mal aimer
Se retrouve contre le danger
Face a face et surtout seul
La solution, senfuire
Mais ou ?

Ce monde tjrs cruelle envers elle
Elle na plus sa place
Elle laura pu jamais
Sont dernier et seul espoire
Est la lumiere du jours
Qui pourra lempecher de tomber en enfer

Mtn rendu au sommet
Elle se dit que rien ne pourra lui arriver
Seul mais fort elle en fait le cerment

Mais toute bonne chose a un fin
Elle chuta en bas
Et resta la pour le restant de ses jours
En implorant le seigneur de lui accorder une chance
De montrer qu’elle nest pas comme les autres

ynə pεʁsɔnə ɛ̃kɔ̃pʁizə
suvɑ̃ mal εme
sə ʁətʁuvə kɔ̃tʁə lə dɑ̃ʒe
fasə a fasə e syʁtu səl
la sɔlysjɔ̃, sɑ̃fɥiʁə
mεz- u ?

sə mɔ̃də te ʒi εʁ εs kʁyεllə ɑ̃vεʁz- εllə
εllə na plys sa plasə
εllə loʁa py ʒamε
sɔ̃ dεʁnje e səl εspwaʁə
ε la lymjəʁə dy ʒuʁ
ki puʁʁa lɑ̃pεʃe də tɔ̃be ɑ̃n- ɑ̃fe

εm te εn ʁɑ̃dy o sɔmε
εllə sə di kə ʁjɛ̃ nə puʁʁa lɥi aʁive
səl mε fɔʁ εllə ɑ̃ fε lə sεʁme

mε tutə bɔnə ʃozə a œ̃ fɛ̃
εllə ʃyta ɑ̃ ba
e ʁεsta la puʁ lə ʁεstɑ̃ də sε ʒuʁ
ɑ̃n- ɛ̃plɔʁɑ̃ lə sεɲœʁ də lɥi akɔʁde ynə ʃɑ̃sə
də mɔ̃tʁe kεllə nεst pa kɔmə lεz- otʁə