Poeme : L’horloge De L’apocalypse
L’horloge De L’apocalypse
Les aiguilles tournent et les heures se consument,
Tandis que les minutes peignent leur costume ;
Tu ne saurais arrêter le long cours du temps
D’un suprême souffle, terrible léviathan.
Telle est ta loi, haut bourreau du peuple doyen,
Maître des jours, et père des cultes anciens ;
Tes ordres probants fondent notre destinée,
Notre fin, pourtant bientôt, sera entraînée.
Quand minuit sonnera, intenable moment,
Voleront en l’air, dix mille gouttes de sang ;
Dans un éclat, apparaîtra la folle éclipse,
Venue soudaine de la dite apocalypse.
S’abattra alors un immense filet immonde
Au visage tant masqué en ruines du monde ;
De la misère, l’homme atteindra ses confins,
Et la Terre de ses malheurs sera enfin.
Larme De Joie.
PostScriptum
Poème écrit il y a deux ans et demi, réécrit et remastérisé. L’image a été attachée au texte par la suite, le thème me trottait en tête à l’époque. J’aime traiter en poèmes des thèmes auxquels personne ne pense.
Pour mettre un commentaire
Poème en Phonétique
asteʁiskə asteʁiskə asteʁiskə
lεz- εɡɥjə tuʁne e lεz- œʁ sə kɔ̃syme,
tɑ̃di kə lε minytə pεɲe lœʁ kɔstymə,
ty nə soʁεz- aʁεte lə lɔ̃ kuʁ dy tɑ̃
dœ̃ sypʁεmə suflə, teʁiblə levjatɑ̃.
tεllə ε ta lwa, o buʁʁo dy pəplə dwajɛ̃,
mεtʁə dε ʒuʁ, e pεʁə dε kyltəz- ɑ̃sjɛ̃,
tεz- ɔʁdʁə- pʁɔbɑ̃ fɔ̃de nɔtʁə dεstine,
nɔtʁə fɛ̃, puʁtɑ̃ bjɛ̃to, səʁa ɑ̃tʁεne.
kɑ̃ minɥi sɔnəʁa, ɛ̃tənablə mɔmɑ̃,
vɔləʁɔ̃ ɑ̃ lεʁ, di- milə ɡutə də sɑ̃,
dɑ̃z- œ̃n- ekla, apaʁεtʁa la fɔlə eklipsə,
vənɥ sudεnə də la ditə apɔkalipsə.
sabatʁa alɔʁz- œ̃n- imɑ̃sə filε imɔ̃də
o vizaʒə tɑ̃ maske ɑ̃ ʁɥinə dy mɔ̃də,
də la mizεʁə, lɔmə atɛ̃dʁa sε kɔ̃fɛ̃,
e la teʁə də sε malœʁ səʁa ɑ̃fɛ̃.
asteʁiskə asteʁiskə asteʁiskə
lεz- εɡɥjə tuʁne e lεz- œʁ sə kɔ̃syme,
tɑ̃di kə lε minytə pεɲe lœʁ kɔstymə,
ty nə soʁεz- aʁεte lə lɔ̃ kuʁ dy tɑ̃
dœ̃ sypʁεmə suflə, teʁiblə levjatɑ̃.
tεllə ε ta lwa, o buʁʁo dy pəplə dwajɛ̃,
mεtʁə dε ʒuʁ, e pεʁə dε kyltəz- ɑ̃sjɛ̃,
tεz- ɔʁdʁə- pʁɔbɑ̃ fɔ̃de nɔtʁə dεstine,
nɔtʁə fɛ̃, puʁtɑ̃ bjɛ̃to, səʁa ɑ̃tʁεne.
kɑ̃ minɥi sɔnəʁa, ɛ̃tənablə mɔmɑ̃,
vɔləʁɔ̃ ɑ̃ lεʁ, di- milə ɡutə də sɑ̃,
dɑ̃z- œ̃n- ekla, apaʁεtʁa la fɔlə eklipsə,
vənɥ sudεnə də la ditə apɔkalipsə.
sabatʁa alɔʁz- œ̃n- imɑ̃sə filε imɔ̃də
o vizaʒə tɑ̃ maske ɑ̃ ʁɥinə dy mɔ̃də,
də la mizεʁə, lɔmə atɛ̃dʁa sε kɔ̃fɛ̃,
e la teʁə də sε malœʁ səʁa ɑ̃fɛ̃.
asteʁiskə asteʁiskə asteʁiskə