Poeme : L’homme

L’homme
Ha l’homme quelle belle bete
Capable de tout
De batir, de créer, d’inventer
Beaucoup de chose ;
D’explorer l’immensitée de l’univers.
Capable de descendre dans les abysses
Des grands oceans. L’homme, , ha
L’homme ce beau parleur qui ne règles
Aucun des prblèmes par ses phrases.
L’homme ; ha l’homme capable de tout
Jusqu’à oubliait d’ou il vient.
Commençant à comprendre aujourd’hui
Que cette planète n’est pas immortel.
Si la femme donne la vie ;
Lhomme lui ne sait que semer le blé
Mais aussi la mort.
Profitons de la vie
Tant que le jour se lève
Et que l’Amour nous donne des enfants

Baladin

lɔmə
a lɔmə kεllə bεllə bətə
kapablə də tu
də batiʁ, də kʁee, dɛ̃vɑ̃te
boku də ʃozə,
dεksplɔʁe limɑ̃site də lynive.
kapablə də desɑ̃dʁə dɑ̃ lεz- abisə
dε ɡʁɑ̃z- ɔsəɑ̃. lɔmə, a
lɔmə sə bo paʁlœʁ ki nə ʁεɡlə
okœ̃ dε pʁblεmə paʁ sε fʁazə.
lɔmə, a lɔmə kapablə də tu
ʒyska ubljε du il vjɛ̃.
kɔmɑ̃sɑ̃ a kɔ̃pʁɑ̃dʁə oʒuʁdɥi
kə sεtə planεtə nε pa imɔʁtεl.
si la famə dɔnə la vi,
lɔmə lɥi nə sε kə səme lə ble
mεz- osi la mɔʁ.
pʁɔfitɔ̃ də la vi
tɑ̃ kə lə ʒuʁ sə lεvə
e kə lamuʁ nu dɔnə dεz- ɑ̃fɑ̃

baladɛ̃