Poeme : Rever L’impossible

C’EST BIEN DE REVER

Je reve a l’amour parfait
Je reve aux princes charmant
Je reve a des histoires de fee
Et pourtant je reve a l’impossible

Je n’ai aucun pouvoir
Et aucun connaissance de la vie
Et je reve a changer le monde
Et je reve toutjours a l’impossible

Je t’aime
Je t’aime que toi
Je te veux pres de moi
Je te veux dans ma vie
Et je ne cesse de rever a l’impossible

Je veux etre une heroine
Je veux etre quelqu’un de grand
Je veux etre quelqu’un qu’on n’oublira jamais le nom
Et je suis incapable de ne pas rever a l’impossible

Et pourtant le mot impossible n’existe pas
Et moi j’aime ca rever
Parce que la vie ce n’est que des reves

sε bjɛ̃ də ʁəve

ʒə ʁəvə a lamuʁ paʁfε
ʒə ʁəvə o pʁɛ̃sə ʃaʁmɑ̃
ʒə ʁəvə a dεz- istwaʁə də fi
e puʁtɑ̃ ʒə ʁəvə a lɛ̃pɔsiblə

ʒə nε okœ̃ puvwaʁ
e okœ̃ kɔnεsɑ̃sə də la vi
e ʒə ʁəvə a ʃɑ̃ʒe lə mɔ̃də
e ʒə ʁəvə tutʒuʁz- a lɛ̃pɔsiblə

ʒə tεmə
ʒə tεmə kə twa
ʒə tə vø pʁə- də mwa
ʒə tə vø dɑ̃ ma vi
e ʒə nə sεsə də ʁəve a lɛ̃pɔsiblə

ʒə vøz- εtʁə ynə əʁwanə
ʒə vøz- εtʁə kεlkœ̃ də ɡʁɑ̃
ʒə vøz- εtʁə kεlkœ̃ kɔ̃ nubliʁa ʒamε lə nɔ̃
e ʒə sɥiz- ɛ̃kapablə də nə pa ʁəve a lɛ̃pɔsiblə

e puʁtɑ̃ lə mo ɛ̃pɔsiblə nεɡzistə pa
e mwa ʒεmə ka ʁəve
paʁsə kə la vi sə nε kə dε ʁəvə