Poeme : Souvenir De Saison

Je me souviens de cette plage au sable pâle et fin.
Je me souviens de ces voiliers, de leur mât au loin.
Je me souviens des cris de joie, perçant la houle,
Du port, de ses senteurs et de sa plaisante foule.

Je me souviens du soleil, de sa chaleur sur la peau,
Des plaisantes rues et terrasses bordées de palmiers.
Je me souviens du vent ardent, de son souffle chaud,
Qui ne laisse de repos au corps qu’une fois trempé.

Je me souviens de ces vallons, de cette neige épaisse.
Je me souviens de ces forêts, de ces crêtes recouvertes.
Je me souviens de ces monts, à l’horizon qui se dressent.
De ces chalets, au milieu de cette blancheur déserte.

Je me souviens du soleil, de son reflet sur les roches,
Des sentiers et des ruisseaux figés par la beauté du gel.
Je me souviens de ce vent, du beffroi et de ses cloches,
De ces journées passées sous le regard bleuté du ciel.

ʒə mə suvjɛ̃ də sεtə plaʒə o sablə palə e fɛ̃.
ʒə mə suvjɛ̃ də sε vwalje, də lœʁ mat o lwɛ̃.
ʒə mə suvjɛ̃ dε kʁi də ʒwa, pεʁsɑ̃ la ulə,
dy pɔʁ, də sε sɑ̃tœʁz- e də sa plεzɑ̃tə fulə.

ʒə mə suvjɛ̃ dy sɔlεj, də sa ʃalœʁ syʁ la po,
dε plεzɑ̃tə ʁyz- e teʁasə bɔʁde də palmje.
ʒə mə suvjɛ̃ dy vɑ̃ aʁde, də sɔ̃ suflə ʃo,
ki nə lεsə də ʁəpoz- o kɔʁ kynə fwa tʁɑ̃pe.

ʒə mə suvjɛ̃ də sε valɔ̃, də sεtə nεʒə epεsə.
ʒə mə suvjɛ̃ də sε fɔʁε, də sε kʁεtə ʁəkuvεʁtə.
ʒə mə suvjɛ̃ də sε mɔ̃, a lɔʁizɔ̃ ki sə dʁəse.
də sε ʃalε, o miljø də sεtə blɑ̃ʃœʁ dezεʁtə.

ʒə mə suvjɛ̃ dy sɔlεj, də sɔ̃ ʁəflε syʁ lε ʁoʃə,
dε sɑ̃tjez- e dε ʁɥiso fiʒe paʁ la bote dy ʒεl.
ʒə mə suvjɛ̃ də sə vɑ̃, dy befʁwa e də sε kloʃə,
də sε ʒuʁne pase su lə ʁəɡaʁ bløte dy sjεl.