Poeme : Jungle

La Nature, domaine du plus fort
Le lion dort
La savane s’endort
La lionne chasse dehors

Au bord du ruisseau
La panthère s’endort aussi
Le chevreuil s’abstiendra d’eau
Pauvre de lui, l’écureuil aussi.
Le lion, sur de lui
Ira bien boire
Peut-etre son petit l’accompagnera
Et sans doute son appetit aussi.

Je suis le brave homme
Vigile de la jungle
Cousin du singe
Je suis tapi dans l’ombre
Le lion s’affaissera
A mon coup de canon
La panthère portera
Sa queue entre les jambes et s’en ira au loin

Le chevreuil me saluera
De sa course folle
L’ecureuil me sourira
De ses dents longues
Mais lorsque je m’en irai
Toute la jungle s’endormira
Avec le lion.

la natyʁə, dɔmεnə dy plys fɔʁ
lə ljɔ̃ dɔʁ
la savanə sɑ̃dɔʁ
la ljɔnə ʃasə dəɔʁ

o bɔʁ dy ʁɥiso
la pɑ̃tεʁə sɑ̃dɔʁ osi
lə ʃεvʁəj sabstjɛ̃dʁa do
povʁə də lɥi, lekyʁəj osi.
lə ljɔ̃, syʁ də lɥi
iʁa bjɛ̃ bwaʁə
pø tεtʁə sɔ̃ pəti lakɔ̃paɲəʁa
e sɑ̃ dutə sɔ̃n- apəti osi.

ʒə sɥi lə bʁavə ɔmə
viʒilə də la ʒœ̃ɡlə
kuzɛ̃ dy sɛ̃ʒə
ʒə sɥi tapi dɑ̃ lɔ̃bʁə
lə ljɔ̃ safεsəʁa
a mɔ̃ ku də kanɔ̃
la pɑ̃tεʁə pɔʁtəʁa
sa kø ɑ̃tʁə lε ʒɑ̃bəz- e sɑ̃n- iʁa o lwɛ̃

lə ʃεvʁəj mə salɥəʁa
də sa kuʁsə fɔlə
ləkyʁəj mə suʁiʁa
də sε dɑ̃ lɔ̃ɡ
mε lɔʁskə ʒə mɑ̃n- iʁε
tutə la ʒœ̃ɡlə sɑ̃dɔʁmiʁa
avεk lə ljɔ̃.