Poeme : Je Pensait

Je pensait que je t’aime rimait avec haine et ac peine
Mais toi tu ma fait redecouvrir l amour t elle une hirondelle a l aile briseé ki
Reaprend a voler tu ma conduit, soutenue et sur tt aimer
Tu ma appris a une temp soi peu comprendre la vie et se kil l entoure
Tu ma fait voir des chose ke je ne voyais pas ou tres peux
Mtn je n ai plus honte de le dire je tiame toi mon unique amour toi ma moitier
J ai temp pleurer au par avant temp a ffronter d obsacle temp souffert
Je me suis mise a l ecrar, je me suis plonger dans le desespoir mais encore une foi
Il n y a que toi ki ma vue a demi noyer
Ki ma vu deseperer
Je me souviendrai tj de c momen pa c a rigoler sans s arreter je me souviendrait tj
De toi ! de celui ki ma vue parmi la foule de celui ke jm a present
Je ten sui reconnaisante !

ʒə pɑ̃sε kə ʒə tεmə ʁimε avεk-εnə e ak pεnə
mε twa ty ma fε ʁədəkuvʁiʁ εl amuʁ te εllə ynə iʁɔ̃dεllə a εl εlə bʁizəe ki
ʁəapʁɑ̃t- a vɔle ty ma kɔ̃dɥi, sutənɥ e syʁ te te εme
ty ma apʁiz- a ynə tɑ̃p swa pø kɔ̃pʁɑ̃dʁə la vi e sə kil εl ɑ̃tuʁə
ty ma fε vwaʁ dε ʃozə kə ʒə nə vwajε pa u tʁə- pø
εm te εn ʒə εn ε plysz- ɔ̃tə də lə diʁə ʒə tjamə twa mɔ̃n- ynikə amuʁ twa ma mwatje
ʒi ε tɑ̃p pləʁe o paʁ avɑ̃ tɑ̃p a fʁɔ̃te de ɔpsaklə tɑ̃p sufεʁ
ʒə mə sɥi mizə a εl εkʁaʁ, ʒə mə sɥi plɔ̃ʒe dɑ̃ lə dəzεspwaʁ mεz- ɑ̃kɔʁə ynə fwa
il εn i a kə twa ki ma vɥ a dəmi nwaje
ki ma vy dəzpəʁe
ʒə mə suvjɛ̃dʁε te ʒi də se mɔmɛ̃ pa se a ʁiɡɔle sɑ̃ εs aʁəte ʒə mə suvjɛ̃dʁε te ʒi
də twa ! də səlɥi ki ma vɥ paʁmi la fulə də səlɥi kə ʒi εm a pʁəze
ʒə tεn sɥi ʁəkɔnεzɑ̃tə !