Poeme : Je L’aime Et Alors

Près de moi depuis peu de temps
Arive au debut du printemps
J’etais desespere
La vie je voulais l’abandonné

J’etais meurtri, absente
Ma vie n’etait qu’une photo abstraite
Puis dans ma vie il est apparu
Il m’a fait sourir et rire
J’aurais voulu le conquérir
Mais c’est ma meilleur ami qu’il desire
Les larmes ont remplace ma joie
Malgre ce ke je savais je t’ai avouer mes sentiments
Et depuis je t’évite car je regrette ce que je t’ai dit
Pas parce que je ne t’aime plus mais parce que tu n’a pas les meme sentiments a mon egard
Je voudrais t’expliquer mais de ma bouche les mots ne sortent pas
Je pleur encore et je ne sais pas quand je m’arreterais tout ce que je sais c’est que je taimerai encore longtemps
On m’a dit de t’oublier mais ce n’est pas facile a faire
Je ne vois qu’une solution tout abandonné
En aurais-je le courage ? moi meme je ne le sais pas
Alors je vais continuer a reflechir
Mais meme si je vous quitte je ne vous oublierez pas car malgre la distance qui nous separera c’est a vous que je penserez !

pʁε də mwa dəpɥi pø də tɑ̃
aʁivə o dəby dy pʁɛ̃tɑ̃
ʒətε dəzεspəʁə
la vi ʒə vulε labɑ̃dɔne

ʒətε məʁtʁi, absɑ̃tə
ma vi nətε kynə fɔto abstʁεtə
pɥi dɑ̃ ma vi il εt- apaʁy
il ma fε suʁiʁ e ʁiʁə
ʒoʁε vuly lə kɔ̃keʁiʁ
mε sε ma mεjœʁ ami kil dəziʁə
lε laʁməz- ɔ̃ ʁɑ̃plasə ma ʒwa
malɡʁə sə kə ʒə savε ʒə tε avue mε sɑ̃timɑ̃
e dəpɥi ʒə tevitə kaʁ ʒə ʁəɡʁεtə sə kə ʒə tε di
pa paʁsə kə ʒə nə tεmə plys mε paʁsə kə ty na pa lε məmə sɑ̃timɑ̃z- a mɔ̃n- əɡaʁ
ʒə vudʁε tεksplike mε də ma buʃə lε mo nə sɔʁte pa
ʒə plœʁ ɑ̃kɔʁə e ʒə nə sε pa kɑ̃ ʒə maʁətəʁε tu sə kə ʒə sε sε kə ʒə tεməʁε ɑ̃kɔʁə lɔ̃tɑ̃
ɔ̃ ma di də tublje mε sə nε pa fasilə a fεʁə
ʒə nə vwa kynə sɔlysjɔ̃ tut- abɑ̃dɔne
ɑ̃n- oʁε ʒə lə kuʁaʒə ? mwa məmə ʒə nə lə sε pa
alɔʁ ʒə vε kɔ̃tinɥe a ʁəflεʃiʁ
mε məmə si ʒə vu kitə ʒə nə vuz- ubljəʁe pa kaʁ malɡʁə la distɑ̃sə ki nu səpaʁəʁa sεt- a vu kə ʒə pɑ̃səʁe !