Poeme : Adieu

La vie ne pe plu rien pr moi
Depuis ke les deux etre ke jaimai plu ke tout
Ne son plus la
Nla vie na ocun sens pr moi

Je fais juste ce pome pr vous dire adieu, on se reverra
Je v retrouver ceux ki donne un sens a ma vie
De tt fcon ici personne ne me regretteras
Je ne sui plus faite pr vivre ici

Depui ke me etre prefere
Ont succomber au dureter dici bas
Je me sui renfermer su moi
Et personne ny changeras

Merci can meme a ceux ki mon aider
Mais sa na pa marcher
Bisou a ma famille
Surtout a lucs, sofia, jerem et camille
Mes frere et sœur
Ke jm, de tt moin cœur
Ma decision est quaasi prise
Personne ne paeut y changer sof mon esprit
Je vous embrasse et vs souhite bonne chance sur cette terre pouri

la vi nə pə ply ʁjɛ̃ pe εʁ mwa
dəpɥi kə lε døz- εtʁə kə ʒεmε ply kə tu
nə sɔ̃ plys la
nla vi na ɔkœ̃ sɑ̃s pe εʁ mwa

ʒə fε ʒystə sə pɔmə pe εʁ vu diʁə adjø, ɔ̃ sə ʁəveʁa
ʒə ve ʁətʁuve sø ki dɔnə œ̃ sɑ̃sz- a ma vi
də te te fkɔ̃ isi pεʁsɔnə nə mə ʁəɡʁεtəʁa
ʒə nə sɥi plys fεtə pe εʁ vivʁə isi

dəpɥi kə mə εtʁə pʁəfəʁə
ɔ̃ sykɔ̃be o dyʁəte disi ba
ʒə mə sɥi ʁɑ̃fεʁme sy mwa
e pεʁsɔnə ni ʃɑ̃ʒəʁa

mεʁsi kɑ̃ məmə a sø ki mɔ̃n- εde
mε sa na pa maʁʃe
bizu a ma famijə
syʁtu a lyk, sɔfja, ʒəʁεm e kamijə
mε fʁəʁə e sœʁ
kə ʒi εm, də te te mwɛ̃ kœʁ
ma dəsizjɔ̃ ε kaazi pʁizə
pεʁsɔnə nə paey i ʃɑ̃ʒe sɔf mɔ̃n- εspʁi
ʒə vuz- ɑ̃bʁasə e ve εs suitə bɔnə ʃɑ̃sə syʁ sεtə teʁə puʁi