Poeme : Ma Dame

Fleur blanche éclatante et rayonnante de lumière
Oui ! Rayonnante comme le soleil
Reine de mon royaume, charmante et éblouissante Dame
Galante et douce Femme, objet de mes rêves,
Où es-tu, Femme de ma vie, source de bonheur

Hilare, suis-je depuis la dernière flânerie !
Amour de ma vie, en toi j’ai confiance Femme farcie de gentillesse,
De la plus belle et aimable j’ai requis le Cœur ;
Jour et nuit le djembé de toute l’Afrique te salue,
Amour de ma vie, Dame de mes rêves

Ô Femme pleine de charme et de douceur,
Femme pour qui je chante, Femme pour qui je meurs
Femme au sourire parfumé, Femme aux lèvres mielleuses,
Oui ! Toi rare des rares fleurs ;
À toi ma duchesse je donne mon Cœur,
Si petit et si fragile mais débordant d’amour.
Je t’aime ma Vie, n’en doute mie et Dieu nous BÉNISSE !

flœʁ blɑ̃ʃə eklatɑ̃tə e ʁεjɔnɑ̃tə də lymjεʁə
ui ! ʁεjɔnɑ̃tə kɔmə lə sɔlεj
ʁεnə də mɔ̃ ʁwajomə, ʃaʁmɑ̃tə e ebluisɑ̃tə damə
ɡalɑ̃tə e dusə famə, ɔbʒε də mε ʁεvə,
u ε ty, famə də ma vi, suʁsə də bɔnœʁ

ilaʁə, sɥi ʒə dəpɥi la dεʁnjεʁə flanəʁi !
amuʁ də ma vi, ɑ̃ twa ʒε kɔ̃fjɑ̃sə famə faʁsi də ʒɑ̃tijεsə,
də la plys bεllə e εmablə ʒε ʁəki lə kœʁ,
ʒuʁ e nɥi lə dʒɑ̃be də tutə lafʁikə tə salɥ,
amuʁ də ma vi, damə də mε ʁεvə

o famə plεnə də ʃaʁmə e də dusœʁ,
famə puʁ ki ʒə ʃɑ̃tə, famə puʁ ki ʒə mœʁ
famə o suʁiʁə paʁfyme, famə o lεvʁə- mjεlløzə,
ui ! twa ʁaʁə dε ʁaʁə flœʁ,
a twa ma dyʃεsə ʒə dɔnə mɔ̃ kœʁ,
si pəti e si fʁaʒilə mε debɔʁdɑ̃ damuʁ.
ʒə tεmə ma vi, nɑ̃ dutə mi e djø nu benisə !