Poeme : L’ange De La Mort

Quatre ans d’amour
Quatre mois d’inexistance
Et maintenant quatre jours,
Que tu réchauffe ce lit

Au milieu de ces murs blancs,
Partout cette prenante odeur
Reconnaisable parmis tant,
Me voila hantée de cette peur

Que cette journée soit ta derniere,
Si l’ange de la mort t’emporte,
A la potence cette meurtriere !
Ma vie sans toi serait morte.

katʁə ɑ̃ damuʁ
katʁə mwa dinεksistɑ̃sə
e mɛ̃tənɑ̃ katʁə ʒuʁ,
kə ty ʁeʃofə sə li

o miljø də sε myʁ blɑ̃,
paʁtu sεtə pʁənɑ̃tə ɔdœʁ
ʁəkɔnεzablə paʁmi tɑ̃,
mə vwala-ɑ̃te də sεtə pœʁ

kə sεtə ʒuʁne swa ta dεʁnjəʁə,
si lɑ̃ʒə də la mɔʁ tɑ̃pɔʁtə,
a la pɔtɑ̃sə sεtə məʁtʁjəʁə !
ma vi sɑ̃ twa səʁε mɔʁtə.