Poème-France.com

Poeme : En Effeuillant La Marguerite



En Effeuillant La Marguerite

En effeuillant la marguerite
Je songerai à mes amours insolites
En effeuillant la marguerite
Je songerai à ces amours vécues trop fort, trop vite

J’aurai aimé un peu
Trop peu, si peu
Souvent je l’aurai vécu comme un terrible jeu
Souvent j’aurai aimé à en être malheureux

J’aurai aimé passionnément, à la folie
Pour apprendre à aimer, il faut toute une vie
Pour aimer beaucoup
Il faut être un peu fou

En effeuillant la marguerite
De mes amours déçues, je n’en serai jamais triste
Mais j’aimerai toujours autant
J’aimerai toujours à la folie, passionnément.
Capridu74

Pour mettre un commentaire

Poème en Phonétique

ɑ̃n- efœjɑ̃ la maʁɡəʁitə
ʒə sɔ̃ʒəʁε a mεz- amuʁz- ɛ̃sɔlitə
ɑ̃n- efœjɑ̃ la maʁɡəʁitə
ʒə sɔ̃ʒəʁε a sεz- amuʁ vekɥ tʁo fɔʁ, tʁo vitə

ʒoʁε εme œ̃ pø
tʁo pø, si pø
suvɑ̃ ʒə loʁε veky kɔmə œ̃ teʁiblə ʒø
suvɑ̃ ʒoʁε εme a ɑ̃n- εtʁə maləʁø

ʒoʁε εme pasjɔnemɑ̃, a la fɔli
puʁ apʁɑ̃dʁə a εme, il fo tutə ynə vi
puʁ εme boku
il fo εtʁə œ̃ pø fu

ɑ̃n- efœjɑ̃ la maʁɡəʁitə
də mεz- amuʁ desɥ, ʒə nɑ̃ səʁε ʒamε tʁistə
mε ʒεməʁε tuʒuʁz- otɑ̃
ʒεməʁε tuʒuʁz- a la fɔli, pasjɔnemɑ̃.