Poeme : Déclaration D’amour {Chap Iii}

Dans cette vie qui est la mienne
Tu ne le sais pas mais je t’aime
Et je ne peux te l’avouer
Sûrement par peur de briser
Une si belle amitié.
Mais je pense principalement
A une nouvelle crainte
Je parle ici de sentiments
Plein d’amour et de contraintes.
Tu es l’élu de mon cœur
Je le sens, je le sais
Tu l’apprendras à je ne sais quelle heure
De je ne sais quelle journée.
Tu es mon rayon de soleil
Mais aussi un poison mortel
Pour la santé de mon âme
Aussi faible face à une arme
Que moi face à cet amour
Qui restera gravé pour toujours.
Cette situation me pèse
Au point que plus rien ne me plaise
A part le fait de te contempler
Toi seule tu occupes mes pensées.
Il ne me reste plus qu’à mourir
Afin de ne plus en souffrir
Seulement voilà
Je ne pourrai plus penser à toi
Je dois faire un choix difficile
Entre l’amour et la mort
Ce n’est pas des plus facile
Ne voulant pas avoir de remords.

dɑ̃ sεtə vi ki ε la mjεnə
ty nə lə sε pa mε ʒə tεmə
e ʒə nə pø tə lavue
syʁəmɑ̃ paʁ pœʁ də bʁize
ynə si bεllə amitje.
mε ʒə pɑ̃sə pʁɛ̃sipaləmɑ̃
a ynə nuvεllə kʁɛ̃tə
ʒə paʁlə isi də sɑ̃timɑ̃
plɛ̃ damuʁ e də kɔ̃tʁɛ̃tə.
ty ε lely də mɔ̃ kœʁ
ʒə lə sɑ̃s, ʒə lə sε
ty lapʁɑ̃dʁaz- a ʒə nə sε kεllə œʁ
də ʒə nə sε kεllə ʒuʁne.
ty ε mɔ̃ ʁεjɔ̃ də sɔlεj
mεz- osi œ̃ pwazɔ̃ mɔʁtεl
puʁ la sɑ̃te də mɔ̃n- amə
osi fεblə fasə a ynə aʁmə
kə mwa fasə a sεt amuʁ
ki ʁεstəʁa ɡʁave puʁ tuʒuʁ.
sεtə sitɥasjɔ̃ mə pεzə
o pwɛ̃ kə plys ʁjɛ̃ nə mə plεzə
a paʁ lə fε də tə kɔ̃tɑ̃ple
twa sələ ty ɔkypə mε pɑ̃se.
il nə mə ʁεstə plys ka muʁiʁ
afɛ̃ də nə plysz- ɑ̃ sufʁiʁ
sələmɑ̃ vwala
ʒə nə puʁʁε plys pɑ̃se a twa
ʒə dwa fεʁə œ̃ ʃwa difisilə
ɑ̃tʁə lamuʁ e la mɔʁ
sə nε pa dε plys fasilə
nə vulɑ̃ pa avwaʁ də ʁəmɔʁd.