Poeme : Papa

On me di souven ke je ss sombre
Mé je le suis pa je ss plein de haine
Mon enfance sans toi
Tu mavé promi de jamé me laissé tombé
É tu la fé tu ma laissé seul sur terre
Personne ne voi ke tu me manke ke je ss triste
Il croi tous ke je v bien
Mé toi tu mavé di ke tu maideré ds lé momen dure é tu ne le fé pa
Tu ma di ke tu maimeré me protègeré
Médukeré
Me soigneré ken je seré malade ou ke je seré tombé
Mé tu ne la pa fé
Tu mavé promi de mapprendre a dessiné
A faire dé caricature
É lé champignon
Mé je ne conné toujours
Je ne sai pa dessiné
Fair dé caricature
Et reconaitre dé champigon
Tu ma di tou sa mé tu ne la jamé fé
Alor moi ki taime tu ne le c pa
Alor je te lécri même si tu ne le saura jamé
Je te dedi ce poème pour la fête dé pèrte

ɔ̃ mə di suvɛ̃ kə ʒə εs εs sɔ̃bʁə
me ʒə lə sɥi pa ʒə εs εs plɛ̃ də-εnə
mɔ̃n- ɑ̃fɑ̃sə sɑ̃ twa
ty mave pʁɔmi də ʒame mə lεse tɔ̃be
e ty la fe ty ma lεse səl syʁ teʁə
pεʁsɔnə nə vwa kə ty mə mɑ̃kə kə ʒə εs εs tʁistə
il kʁwa tus kə ʒə ve bjɛ̃
me twa ty mave di kə ty mεdəʁe de εs le mɔmɛ̃ dyʁə e ty nə lə fe pa
ty ma di kə ty mεməʁe mə pʁɔtεʒəʁe
medykəʁe
mə swaɲəʁe kεn ʒə səʁe maladə u kə ʒə səʁe tɔ̃be
me ty nə la pa fe
ty mave pʁɔmi də mapʁɑ̃dʁə a desine
a fεʁə de kaʁikatyʁə
e le ʃɑ̃piɲɔ̃
me ʒə nə kɔne tuʒuʁ
ʒə nə sε pa desine
fεʁ de kaʁikatyʁə
e ʁəkɔnεtʁə de ʃɑ̃piɡɔ̃
ty ma di tu sa me ty nə la ʒame fe
alɔʁ mwa ki tεmə ty nə lə se pa
alɔʁ ʒə tə lekʁi mεmə si ty nə lə soʁa ʒame
ʒə tə dədi sə pɔεmə puʁ la fεtə de pεʁtə