Poeme : Poème En Hommage À Mon Neveu Logan

Si petit tu étais dans mes bras
Que je tremblais.
Qu’il fut difficile ton premier pas
Combien de fois es-tu tombé.
Je te regarde grandir
Je te regarde sourire
Et j’oublie mes blessures enfouies
Tu es l’étincelle qui anime ma vie
Cette petite parcelle de joie
Que je cherche en vain en moi
Tu es cette force qui me pousse à avancer
Oubliant mon passé
Tu es tout ce que j’ai perdu
Celle que je ne suis plus
L’innocence avant la souffrance
Ta présence chasse ma tristesse
Ta présence sèche mes larmes
Petit bonhomme plein de tendresse
Petit bonhomme plein de charme
Petit bonhomme, ta présence
Changea mon existence

si pəti ty etε dɑ̃ mε bʁa
kə ʒə tʁɑ̃blε.
kil fy difisilə tɔ̃ pʁəmje pa
kɔ̃bjɛ̃ də fwaz- ε ty tɔ̃be.
ʒə tə ʁəɡaʁdə ɡʁɑ̃diʁ
ʒə tə ʁəɡaʁdə suʁiʁə
e ʒubli mε blesyʁəz- ɑ̃fui
ty ε letɛ̃sεllə ki animə ma vi
sεtə pətitə paʁsεllə də ʒwa
kə ʒə ʃεʁʃə ɑ̃ vɛ̃ ɑ̃ mwa
ty ε sεtə fɔʁsə ki mə pusə a avɑ̃se
ubljɑ̃ mɔ̃ pase
ty ε tu sə kə ʒε pεʁdy
sεllə kə ʒə nə sɥi plys
linɔsɑ̃sə avɑ̃ la sufʁɑ̃sə
ta pʁezɑ̃sə ʃasə ma tʁistεsə
ta pʁezɑ̃sə sεʃə mε laʁmə
pəti bɔnɔmə plɛ̃ də tɑ̃dʁεsə
pəti bɔnɔmə plɛ̃ də ʃaʁmə
pəti bɔnɔmə, ta pʁezɑ̃sə
ʃɑ̃ʒa mɔ̃n- εɡzistɑ̃sə