Prose : Une De Mes Fleur Preferees.

Cette si belle Rose.
Cette si belle fleur,
S’ouvre a l’aube,
Par les rayons du soleil,
Qui illimité,
De par est d’autre,
De leurs chaleurs,
De couleurs éclatantes,
Du degrade de jaune et orange.
Qui jaillissent du ciel,
Se reflétant sur l’eau,
De ce lac,
Si vaste,
Au milieu de ce village.
Apparu cette si belle Rose,
Seule a Des ces couleurs ecarlatent,
Pour redonner la passion,
À ce monde de figure,
De toute sa sagesse,
Venant du haut,
De ses ancêtres bénis,
Par la douceur de sa nature.

sεtə si bεllə ʁozə.
sεtə si bεllə flœʁ,
suvʁə a lobə,
paʁ lε ʁεjɔ̃ dy sɔlεj,
ki ilimite,
də paʁ ε dotʁə,
də lœʁ ʃalœʁ,
də kulœʁz- eklatɑ̃tə,
dy dəɡʁadə də ʒonə e ɔʁɑ̃ʒə.
ki ʒajise dy sjεl,
sə ʁəfletɑ̃ syʁ lo,
də sə lak,
si vastə,
o miljø də sə vilaʒə.
apaʁy sεtə si bεllə ʁozə,
sələ a dε sε kulœʁz- əkaʁlate,
puʁ ʁədɔne la pasjɔ̃,
a sə mɔ̃də də fiɡyʁə,
də tutə sa saʒεsə,
vənɑ̃ dy-o,
də sεz- ɑ̃sεtʁə- beni,
paʁ la dusœʁ də sa natyʁə.