Poeme : Ces Autres Femmes Trop Maquillées.

En se croyant jolies,
Par ce qu’elles sont bien maquillées,
Comme si elles étaient des belles-de-nuit,
Qu’elles se mettent un voile caché.

En pensant cacher leur tristesse,
Derrière cette tonne de produits,
Elles s’effacent peu à peu comme princesse,
Devant de beaux rayons de soleils soumis.

Telles une tête de rose sur une longue tige,
Elles paraissent au dépend d’elles même,
Toutes barbouillés de multiples couleurs d’un litige,
Au crépuscule que la vie malhonnête sème.

ɑ̃ sə kʁwajɑ̃ ʒɔli,
paʁ sə kεllə sɔ̃ bjɛ̃ makje,
kɔmə si εlləz- etε dε bεllə də nɥi,
kεllə sə mεte œ̃ vwalə kaʃe.

ɑ̃ pɑ̃sɑ̃ kaʃe lœʁ tʁistεsə,
dəʁjεʁə sεtə tɔnə də pʁɔdɥi,
εllə sefase pø a pø kɔmə pʁɛ̃sεsə,
dəvɑ̃ də bo ʁεjɔ̃ də sɔlεj sumi.

tεlləz- ynə tεtə də ʁozə syʁ ynə lɔ̃ɡ tiʒə,
εllə paʁεse o depɑ̃ dεllə mεmə,
tutə baʁbuje də myltiplə kulœʁ dœ̃ litiʒə,
o kʁepyskylə kə la vi malɔnεtə sεmə.