Poeme : Deux Mondes

Je suis tiraille entre 2 monde, 2 etre, celle ki me fai rire, fait decouvrire les plaisir inconnu de la vie, les choze aukel ou on peu passez a cote, et celle ki me fai sentir bien, d’une pleinitude intense, et avec ki je suis en securite, ke choisir entre c deux monde ki est vitale pour chacun de ns, et essentiel a notre bien etre. Je ne peu choisir, me departage, je n’ai ke d’otre choix dde m’eloigne en faisant souffire tout le monde, car l’amour fai soufrir tjs kelkun ke se soi intentionnelle ou po, par necessite, par contrainte, par choix, l’amour est si difficile kil n’y a po de maitre ou d’ouvrage pour ns guider, on ne peut qu’aprendre a l’ecole de notre vie

ʒə sɥi tiʁajə ɑ̃tʁə dø mɔ̃də viʁɡylə døz- εtʁə, sεllə ki mə fε ʁiʁə, fε dəkuvʁiʁə lε plεziʁ ɛ̃kɔny də la vi, lε ʃɔzə okεl u ɔ̃ pø pasez- a kɔtə, e sεllə ki mə fε sɑ̃tiʁ bjɛ̃, dynə plεnitydə ɛ̃tɑ̃sə, e avεk ki ʒə sɥiz- ɑ̃ səkyʁitə, kə ʃwaziʁ ɑ̃tʁə se dø mɔ̃də ki ε vitalə puʁ ʃakœ̃ də εn εs, e esɑ̃sjεl a nɔtʁə bjɛ̃ εtʁə. ʒə nə pø ʃwaziʁ, mə dəpaʁtaʒə, ʒə nε kə dɔtʁə ʃwa də məlwaɲə ɑ̃ fəzɑ̃ sufiʁə tu lə mɔ̃də, kaʁ lamuʁ fε sufʁiʁ te ʒi εs kεlkœ̃ kə sə swa ɛ̃tɑ̃sjɔnεllə u po, paʁ nəsesitə, paʁ kɔ̃tʁɛ̃tə, paʁ ʃwa, lamuʁ ε si difisilə kil ni a po də mεtʁə u duvʁaʒə puʁ εn εs ɡide, ɔ̃ nə pø kapʁɑ̃dʁə a ləkɔlə də nɔtʁə vi