Poeme : Mortel

Si seulement je pouvais avoir la delivrance,
Celle de ne plus pouvoir ressentir cette doufrance,
Si seulement je pouvais ne plus t’aimer ;
Et seulement je pouvais t’oublier…

Mais non ton visage est toujours la,
Ton corps flotte toujours au dessus de moi ;
Mes larmes continue de couler
Sur mon cœur completement asséché ! ! !

Je ve que tu souffre autant que moi,
Je veux voir couler les meme larmes que moi.
Je veux que tu comprenne ce que sait
De vouloir mourrir et de vouloir se tuer.

Mais si un jour tu es en peine,
Je le saurais encore plus de le savoir
Car je ne vis que pour te voir
Heureux tellement que je t’aime.

Quitte moi, emmene ses sentiments ! ! !
Je conterais toujours les pas qui t’éloigne de moi
Il ne faut plus d’espoir que je ne me mens.
Sans le savoir je ne peut y croire sans toi.

si sələmɑ̃ ʒə puvεz- avwaʁ la dəlivʁɑ̃sə,
sεllə də nə plys puvwaʁ ʁəsɑ̃tiʁ sεtə dufʁɑ̃sə,
si sələmɑ̃ ʒə puvε nə plys tεme,
e sələmɑ̃ ʒə puvε tublje…

mε nɔ̃ tɔ̃ vizaʒə ε tuʒuʁ la,
tɔ̃ kɔʁ flɔtə tuʒuʁz- o dəsy də mwa,
mε laʁmə- kɔ̃tinɥ də kule
syʁ mɔ̃ kœʁ kɔ̃plətəmɑ̃ aseʃe ! ! !

ʒə və kə ty sufʁə otɑ̃ kə mwa,
ʒə vø vwaʁ kule lε məmə laʁmə- kə mwa.
ʒə vø kə ty kɔ̃pʁεnə sə kə sε
də vulwaʁ muʁʁiʁ e də vulwaʁ sə tɥe.

mε si œ̃ ʒuʁ ty ε ɑ̃ pεnə,
ʒə lə soʁεz- ɑ̃kɔʁə plys də lə savwaʁ
kaʁ ʒə nə vis kə puʁ tə vwaʁ
œʁø tεllmɑ̃ kə ʒə tεmə.

kitə mwa, amənə sε sɑ̃timɑ̃ ! ! !
ʒə kɔ̃təʁε tuʒuʁ lε pa ki telwaɲə də mwa
il nə fo plys dεspwaʁ kə ʒə nə mə mɑ̃.
sɑ̃ lə savwaʁ ʒə nə pø i kʁwaʁə sɑ̃ twa.