Poeme : Mort Lente

Je me reveille
Sinistre sommeil.
M’aspire, je m’inspire,
Mon âme ivre respire.

Corps vide, sanglant.
Trébuche, me casse les dents.
Mâche mes maux
Recrache les mots.

Funèbre réveil
Infâme éveil.
J’oublie, je vomis,
Mon cœur gémit.

Plainte assourdissante
De ma vie attristante.
Mon esprit affligeant
Embreasse les gens.

Les heures macabres
Défilent, cercueil de marbre.
La minute passe,
Sous les ténebres trépasse.

Ferme mes yeux rouges,
Vois la mort qui bouge.
Se tord, en transe, convulse.
Sa faux me tue. Me révulse.

ʒə mə ʁəvεjə
sinistʁə sɔmεj.
maspiʁə, ʒə mɛ̃spiʁə,
mɔ̃n- amə ivʁə ʁεspiʁə.

kɔʁ vidə, sɑ̃ɡlɑ̃.
tʁebyʃə, mə kasə lε dɑ̃.
maʃə mε mo
ʁəkʁaʃə lε mo.

fynεbʁə ʁevεj
ɛ̃famə evεj.
ʒubli, ʒə vɔmi,
mɔ̃ kœʁ ʒemi.

plɛ̃tə asuʁdisɑ̃tə
də ma vi atʁistɑ̃tə.
mɔ̃n- εspʁi afliʒɑ̃
ɑ̃bʁəasə lε ʒɑ̃.

lεz- œʁ makabʁə
defile, sεʁkœj də maʁbʁə.
la minytə pasə,
su lε tenεbʁə- tʁepasə.

fεʁmə mεz- iø ʁuʒə,
vwa la mɔʁ ki buʒə.
sə tɔʁ, ɑ̃ tʁɑ̃zə, kɔ̃vylsə.
sa fo mə tɥ. mə ʁevylsə.