Poeme : Retour

Oh ! Douleur
Oh ! Mort et Souffrance
Oh ! Mon seigneur

Je m’agenouil pour implorer ta miséricorde
Toi qui m’a fait et qui me forme
Toi dont la puissance surpasse mon savoir
Toi dont la bonté est plus grande que mon vouloir

Je t’implore, Oh ! Puissant
Je t’implore, Oh ! Grand

Je te demande d’exaucer mon voeux le plus cher
Oublier celle qui brule mon âme et me déchire

Je te supplie de me donner la force
De me remettre et venger mon honneur

Je te demande de me donner la puissance
De lui pardonner son inconscience

Je te salut toi dont la grandeur est illimité,
Pour m’avoir épargné la rancœur et l’inimitié

Car de ta bonté tu m’a couvert
Et la vie par ton acte j’ai découvert

ɔ ! dulœʁ
ɔ ! mɔʁ e sufʁɑ̃sə
ɔ ! mɔ̃ sεɲœʁ

ʒə maʒənuj puʁ ɛ̃plɔʁe ta mizeʁikɔʁdə
twa ki ma fε e ki mə fɔʁmə
twa dɔ̃ la pɥisɑ̃sə syʁpasə mɔ̃ savwaʁ
twa dɔ̃ la bɔ̃te ε plys ɡʁɑ̃də kə mɔ̃ vulwaʁ

ʒə tɛ̃plɔʁə, ɔ ! pɥisɑ̃
ʒə tɛ̃plɔʁə, ɔ ! ɡʁɑ̃

ʒə tə dəmɑ̃də dεɡzose mɔ̃ vø lə plys ʃεʁ
ublje sεllə ki bʁylə mɔ̃n- amə e mə deʃiʁə

ʒə tə sypli də mə dɔne la fɔʁsə
də mə ʁəmεtʁə e vɑ̃ʒe mɔ̃n- ɔnœʁ

ʒə tə dəmɑ̃də də mə dɔne la pɥisɑ̃sə
də lɥi paʁdɔne sɔ̃n- ɛ̃kɔ̃sjɑ̃sə

ʒə tə saly twa dɔ̃ la ɡʁɑ̃dœʁ εt- ilimite,
puʁ mavwaʁ epaʁɲe la ʁɑ̃kœʁ e linimitje

kaʁ də ta bɔ̃te ty ma kuvεʁ
e la vi paʁ tɔ̃n- aktə ʒε dekuvεʁ