Poeme : Le Comble

Le comble de ne jamais aimer les vacances
Pour une enfant, pour une ado.
Le comble de les hair
Parce qu’elle se retrouve face à elle même,
Face a ses peines.
Le comble de se sentir seule
Avec tout le monde autour…
Ne jamais sentir le vent qui ferai
Tout emporter
Au moins un instant
Pour voir s’enfuir tout le poids de sa peine
Toute la douleur et la haine.
Le comble d’être encore la
Mais ne plus se sentir intérieurement.
Le comble de manquer de courage
Pour faire ce geste si lache…
Le comble d’être. .

lə kɔ̃blə də nə ʒamεz- εme lε vakɑ̃sə
puʁ ynə ɑ̃fɑ̃, puʁ ynə ado.
lə kɔ̃blə də lεz- εʁ
paʁsə kεllə sə ʁətʁuvə fasə a εllə mεmə,
fasə a sε pεnə.
lə kɔ̃blə də sə sɑ̃tiʁ sələ
avεk tu lə mɔ̃də otuʁ…
nə ʒamε sɑ̃tiʁ lə vɑ̃ ki fəʁε
tut- ɑ̃pɔʁte
o mwɛ̃z- œ̃n- ɛ̃stɑ̃
puʁ vwaʁ sɑ̃fɥiʁ tu lə pwa də sa pεnə
tutə la dulœʁ e la-εnə.
lə kɔ̃blə dεtʁə ɑ̃kɔʁə la
mε nə plys sə sɑ̃tiʁ ɛ̃teʁjəʁəmɑ̃.
lə kɔ̃blə də mɑ̃ke də kuʁaʒə
puʁ fεʁə sə ʒεstə si laʃə…
lə kɔ̃blə dεtʁə.