Poeme : Telle Une Goutte D’or

Telle une goutte d’or
Le soleil se couche et l’univers se couvre
D’une belle robe noire
La lune au milieu telle une goutte d’or
Eclaire le ciel avec brillance et tant d’élégance

Un clin d’œil à tous les amoureux de la nuit
Un petit moment ou seul le silence parle
On admire la beauté et on ouvre son cœur

On écoute ce vide et on rêve chacun ses envies
On voyage aussi loin que le vent nous emporte
Sur un tapis magique on le tour de monde
Et surtout le tour de nous-mêmes…

Et on découvre bien des choses enfuîtes
Qu’aucune force ne change ce qui se passe
A l’intérieur…

Sommes-nous aussi libres que nous le prétendons
Qui pourra le dire avec certitude… ?

Gh. s

tεllə ynə ɡutə dɔʁ
lə sɔlεj sə kuʃə e lynive sə kuvʁə
dynə bεllə ʁɔbə nwaʁə
la lynə o miljø tεllə ynə ɡutə dɔʁ
εklεʁə lə sjεl avεk bʁijɑ̃sə e tɑ̃ deleɡɑ̃sə

œ̃ klɛ̃ dœj a tus lεz- amuʁø də la nɥi
œ̃ pəti mɔmɑ̃ u səl lə silɑ̃sə paʁlə
ɔ̃n- admiʁə la bote e ɔ̃n- uvʁə sɔ̃ kœʁ

ɔ̃n- ekutə sə vidə e ɔ̃ ʁεvə ʃakœ̃ sεz- ɑ̃vi
ɔ̃ vwajaʒə osi lwɛ̃ kə lə vɑ̃ nuz- ɑ̃pɔʁtə
syʁ œ̃ tapi maʒikə ɔ̃ lə tuʁ də mɔ̃də
e syʁtu lə tuʁ də nu mεmə…

e ɔ̃ dekuvʁə bjɛ̃ dε ʃozəz- ɑ̃fyitə
kokynə fɔʁsə nə ʃɑ̃ʒə sə ki sə pasə
a lɛ̃teʁjœʁ…

sɔmə nuz- osi libʁə- kə nu lə pʁetɑ̃dɔ̃
ki puʁʁa lə diʁə avεk sεʁtitydə… ?

ʒe aʃ. εs