Poeme : Le Train De Nos Sentiments

Toute ta béante attitude
Demeure une constante étude
Pour moi une béatitude
Pour atteindre la plénitude

À la croisée de nos regards
Nos gestes se surprennent hagards
Notre futilité s’égare
Le sens de nos vie entre en gare

À cette station envoûtante
Sont comblées toutes les attentes
Un souffle presse la détente
Parachevant l’ultime entente

tutə ta beɑ̃tə atitydə
dəməʁə ynə kɔ̃stɑ̃tə etydə
puʁ mwa ynə beatitydə
puʁ atɛ̃dʁə la plenitydə

a la kʁwaze də no ʁəɡaʁd
no ʒεstə sə syʁpʁεne-aɡaʁd
nɔtʁə fytilite seɡaʁə
lə sɑ̃s də no vi ɑ̃tʁə ɑ̃ ɡaʁə

a sεtə stasjɔ̃ ɑ̃vutɑ̃tə
sɔ̃ kɔ̃ble tutə lεz- atɑ̃tə
œ̃ suflə pʁεsə la detɑ̃tə
paʁaʃəvɑ̃ lyltimə ɑ̃tɑ̃tə