Poeme : L’aube Des Songes

A l’aube des songes.
Sommeil l’ardeur éternelle.
Sempiternel le temps ronge.
Les sentiments sous la dentelle.

Brève agonie.
Les rois sont meurtris.
Souffle morne, sombre et craintif.
Silencieusement se cache la plaintive.

Le râle se gave, tel un ivrogne.
Passionné par la beauté.
Du monde et de sa vergogne.

∞ Divinitium ∞

a lobə dε sɔ̃ʒə.
sɔmεj laʁdœʁ etεʁnεllə.
sɑ̃pitεʁnεl lə tɑ̃ ʁɔ̃ʒə.
lε sɑ̃timɑ̃ su la dɑ̃tεllə.

bʁεvə aɡɔni.
lε ʁwa sɔ̃ məʁtʁi.
suflə mɔʁnə, sɔ̃bʁə e kʁɛ̃tif.
silɑ̃sjøzəmɑ̃ sə kaʃə la plɛ̃tivə.

lə ʁalə sə ɡavə, tεl œ̃n- ivʁɔɲə.
pasjɔne paʁ la bote.
dy mɔ̃də e də sa vεʁɡɔɲə.

divinitjɔm