Poeme : Miel…
Miel…
Comme une guêpe engluée dans du miel
Attirée par une tartine qui traînait
Sur la table de la cuisine
Elle ne m’était pas destinée
Qui peut penser à une vilaine guêpe
La tartine à peine butinée m’a été enlevée
Et mes pattes sont collées
J’ai du mal à m’envoler
Qu’importe je ne vivrais qu’un été
Attirée par une tartine qui traînait
Sur la table de la cuisine
Elle ne m’était pas destinée
Qui peut penser à une vilaine guêpe
La tartine à peine butinée m’a été enlevée
Et mes pattes sont collées
J’ai du mal à m’envoler
Qu’importe je ne vivrais qu’un été
Djyhell
Pour mettre un commentaire
Poème en Phonétique
kɔmə ynə ɡεpə ɑ̃ɡlye dɑ̃ dy mjεl
atiʁe paʁ ynə taʁtinə ki tʁεnε
syʁ la tablə də la kɥizinə
εllə nə metε pa dεstine
ki pø pɑ̃se a ynə vilεnə ɡεpə
la taʁtinə a pεnə bytine ma ete ɑ̃ləve
e mε patə sɔ̃ kɔle
ʒε dy mal a mɑ̃vɔle
kɛ̃pɔʁtə ʒə nə vivʁε kœ̃n- ete
atiʁe paʁ ynə taʁtinə ki tʁεnε
syʁ la tablə də la kɥizinə
εllə nə metε pa dεstine
ki pø pɑ̃se a ynə vilεnə ɡεpə
la taʁtinə a pεnə bytine ma ete ɑ̃ləve
e mε patə sɔ̃ kɔle
ʒε dy mal a mɑ̃vɔle
kɛ̃pɔʁtə ʒə nə vivʁε kœ̃n- ete