Poeme : Ce Soir La

Je le c’est très bien,
Que je vous efet du chagrin,
Mais je men suis pa rendu conte au bon momen,
Je le regrette maintenant,
Mais se soir la il i avé persone avec moi,
Pour menpecher de faire sa,
Et mem si vou auriez été la,
Sa noré rien changer a koi ke se soi,
Javé tro la haine,
Fallai ke jevacu cette peine,
Mais ce sont les deu seul moyen ke j’ai trouver,
Prendre mes ciseau pour me mutiler,
Sur ma peau j’ai marker son prenon,
Rien ke di repensé jai des frison,
Je mété jamai mi dans cette eta,
Et je ne le referé surmen pa,
Dans ma po les lame avé bo se planter,
Sa me fesé ocun efet,
Mem pa je resenter sette douleur,
Je resenté juste la douleur de mon cœur,
Jespere ke cest marque von vite séfacer,
Car je ne veu plu avoir le non de celui ki ma fé ten pleuré,
Mais en tous cas je demande pardon a mes ami,
A qui je ne lest pa forcemen di,
Qui lon apri par asar,
Et mm si mtn c tro tar,
Ce geste ke jé fé,
Je ne pouré pa lefacer,
Mais juste esayé de loublier,
Mais ces marque sur mes bras,
Me rapeleron toujours ce soir la !

ʒə lə sε tʁε bjɛ̃,
kə ʒə vuz- əfε dy ʃaɡʁɛ̃,
mε ʒə mεn sɥi pa ʁɑ̃dy kɔ̃tə o bɔ̃ mɔmɛ̃,
ʒə lə ʁəɡʁεtə mɛ̃tənɑ̃,
mε sə swaʁ la il i ave pεʁsɔnə avεk mwa,
puʁ mɑ̃pεʃe də fεʁə sa,
e mεm si vu oʁjez- ete la,
sa nɔʁe ʁjɛ̃ ʃɑ̃ʒe a kwa kə sə swa,
ʒave tʁo la-εnə,
falε kə ʒəvaky sεtə pεnə,
mε sə sɔ̃ lε dø səl mwajɛ̃ kə ʒε tʁuve,
pʁɑ̃dʁə mε sizo puʁ mə mytile,
syʁ ma po ʒε maʁke sɔ̃ pʁənɔ̃,
ʁjɛ̃ kə di ʁəpɑ̃se ʒε dε fʁizɔ̃,
ʒə mete ʒamε mi dɑ̃ sεtə əta,
e ʒə nə lə ʁəfəʁe syʁmɛ̃ pa,
dɑ̃ ma po lε lamə ave bo sə plɑ̃te,
sa mə fəze ɔkœ̃ əfε,
mεm pa ʒə ʁəsɑ̃te sεtə dulœʁ,
ʒə ʁəsɑ̃te ʒystə la dulœʁ də mɔ̃ kœʁ,
ʒεspəʁə kə sεst maʁkə vɔ̃ vitə sefase,
kaʁ ʒə nə vø ply avwaʁ lə nɔ̃ də səlɥi ki ma fe tεn pləʁe,
mεz- ɑ̃ tus ka ʒə dəmɑ̃də paʁdɔ̃ a mεz- ami,
a ki ʒə nə lεst pa fɔʁsəmɛ̃ di,
ki lɔ̃ apʁi paʁ azaʁ,
e εm εm si εm te εn se tʁo taʁ,
sə ʒεstə kə ʒe fe,
ʒə nə puʁe pa ləfase,
mε ʒystə əzεje də lublje,
mε sε maʁkə syʁ mε bʁa,
mə ʁapələʁɔ̃ tuʒuʁ sə swaʁ la !