Poeme : Toi Et Moi

Le soleil se couche sur l’horizon
Me laissant seule a pensé a toi
Le vent me depose un baisé a sa fason
J’ai peur que tu pense pas a moi

La distance nous éloigne
Depuis quelque temps
La detresse me gagne
J’ai peur de ce qui nous attends

Serai-je comme tu l’as dit
Des millions de fois
La femme de ta vie
Je ne pense qu’a sa

Les nuits froides
Sans tes bras me hante
Je sens que tu t’éloigne
Tu me manque

Un nouveau jour se leve
Me laissant seule a rever de la nuit suivante
Qui me donne comme une envie de trêve
Ton absence me hante

Viens me prendre dans tes bras
Viens qu’on soit reunis
Comme avant
Pour qu’on soit que toi et moi
J’en suis sur c’est pour la vie !

lə sɔlεj sə kuʃə syʁ lɔʁizɔ̃
mə lεsɑ̃ sələ a pɑ̃se a twa
lə vɑ̃ mə dəpozə œ̃ bεze a sa fazɔ̃
ʒε pœʁ kə ty pɑ̃sə pa a mwa

la distɑ̃sə nuz- elwaɲə
dəpɥi kεlkə tɑ̃
la dətʁεsə mə ɡaɲə
ʒε pœʁ də sə ki nuz- atɑ̃

səʁε ʒə kɔmə ty la di
dε miljɔ̃ də fwa
la famə də ta vi
ʒə nə pɑ̃sə ka sa

lε nɥi fʁwadə
sɑ̃ tε bʁa mə-ɑ̃tə
ʒə sɑ̃s kə ty telwaɲə
ty mə mɑ̃kə

œ̃ nuvo ʒuʁ sə ləvə
mə lεsɑ̃ sələ a ʁəve də la nɥi sɥivɑ̃tə
ki mə dɔnə kɔmə ynə ɑ̃vi də tʁεvə
tɔ̃n- absɑ̃sə mə-ɑ̃tə

vjɛ̃ mə pʁɑ̃dʁə dɑ̃ tε bʁa
vjɛ̃ kɔ̃ swa ʁəni
kɔmə avɑ̃
puʁ kɔ̃ swa kə twa e mwa
ʒɑ̃ sɥi syʁ sε puʁ la vi !