Poeme : Une Flumme Dans Le Vent

On l’a appelé petite plumme
Si lègère et si jolie
Comme une princesse idienne
Qui aime la vie
Elle a des yeux noirs
ET un profond regard
Une peu halée
Des cheuveu dorés
Et… si bien formée
Elle aime l’absurde
Et l’absurde l’ adopté
Elle n’aura donc jamais fini de rire
Et je ne cesserai jamais de dire
Que ma Flumme est exeptionnelle
Et qu’elle ne metique qu’une chose : Qu’on l’aime !

ɔ̃ la apəle pətitə plymə
si lεʒεʁə e si ʒɔli
kɔmə ynə pʁɛ̃sεsə idjεnə
ki εmə la vi
εllə a dεz- iø nwaʁ
e œ̃ pʁɔfɔ̃ ʁəɡaʁ
ynə pø-ale
dε ʃəvø dɔʁe
e… si bjɛ̃ fɔʁme
εllə εmə labsyʁdə
e labsyʁdə ladɔpte
εllə noʁa dɔ̃k ʒamε fini də ʁiʁə
e ʒə nə sesəʁε ʒamε də diʁə
kə ma flymə εt- εɡzεpsjɔnεllə
e kεllə nə mətikə kynə ʃozə : kɔ̃ lεmə !