Poeme : Elle Parle

De logohrée en homelie, elle epuise ma patience
Son monologue semble s’etirer à l’infini
Et heureusement que j’acquiesse d’un air compris
Esperant que la fontaine de paroles se tarrisent, délivrance

Mais rien ne l’arrete, sa langue vigoureuse defit la loi du temps
Son souffle concurrence Eole en nourrissant les quatres vents
Meme une radio defaillerait par manque de pile
Mais elle, courant continu, m’inonde d’informations qui s’empilent

A t’elle remarqué, qu’elle m’a égaré
Le train de ses maux ayant le pris le TGV
Je reste à quai la voyant s’en aller
J’observe sa performance pour m’en consoler

Une verve débitante qui ne souffre d’aucune goutte de salive
Ces yeux etincellent en meme temps que sa bouche m’arrose
L’insupportable devient agréable quand je la mets sur pause
Mon silence dort devant son assourdissant disque de platine

Heureux Terriens ou une journée ne dure que vingts quatres heures
Pauvre Venusiens surement décimés par le déluge d’une oratrice zélée
Je m’évanouie, pour souffler pour deux, dans le refuge de mes pensées
Souriant à l’idée du texte dédié aux victimes des grands parleurs

də lɔɡɔʁe ɑ̃n- ɔməli, εllə əpɥizə ma pasjɑ̃sə
sɔ̃ monolɔɡ sɑ̃blə sətiʁe a lɛ̃fini
e œʁøzəmɑ̃ kə ʒakjεsə dœ̃n- εʁ kɔ̃pʁi
εspəʁɑ̃ kə la fɔ̃tεnə də paʁɔlə sə taʁize, delivʁɑ̃sə

mε ʁjɛ̃ nə laʁətə, sa lɑ̃ɡ viɡuʁøzə dəfi la lwa dy tɑ̃
sɔ̃ suflə kɔ̃kyʁɑ̃sə əɔlə ɑ̃ nuʁʁisɑ̃ lε katʁə- vɑ̃
məmə ynə ʁadjo dəfajʁε paʁ mɑ̃kə də pilə
mεz- εllə, kuʁɑ̃ kɔ̃tiny, minɔ̃də dɛ̃fɔʁmasjɔ̃ ki sɑ̃pile

a tεllə ʁəmaʁke, kεllə ma eɡaʁe
lə tʁɛ̃ də sε moz- εjɑ̃ lə pʁi lə te ʒe ve
ʒə ʁεstə a kε la vwajɑ̃ sɑ̃n- ale
ʒɔpsεʁvə sa pεʁfɔʁmɑ̃sə puʁ mɑ̃ kɔ̃sɔle

ynə vεʁvə debitɑ̃tə ki nə sufʁə dokynə ɡutə də salivə
sεz- iøz- ətɛ̃sεlle ɑ̃ məmə tɑ̃ kə sa buʃə maʁozə
lɛ̃sypɔʁtablə dəvjɛ̃ aɡʁeablə kɑ̃ ʒə la mεt syʁ pozə
mɔ̃ silɑ̃sə dɔʁ dəvɑ̃ sɔ̃n- asuʁdisɑ̃ diskə də platinə

œʁø teʁjɛ̃z- u ynə ʒuʁne nə dyʁə kə vɛ̃ katʁə- œʁ
povʁə vənyzjɛ̃ syʁəmɑ̃ desime paʁ lə delyʒə dynə ɔʁatʁisə zele
ʒə mevanui, puʁ sufle puʁ dø, dɑ̃ lə ʁəfyʒə də mε pɑ̃se
suʁjɑ̃ a lide dy tεkstə dedje o viktimə dε ɡʁɑ̃ paʁlœʁ