Poeme : Semblant De Bonheur

Le soleil au loin s’est levé
Tout près une rose s’est eveillée
Quand le vent sur elle doucement a soufflé
Ses doux pétales encore brillants de rosée
Ce sont délicatement mis à danser

Cette petite fleur pourtant si belle
Cache tant de chose au fond d’elle
La tristesse d’un amour perdu
Celle d’un amour jamais connu

Et tant d’autres malheurs
Qui, vu de l’éxterieur
Ne semblent que bonheur

Cette petite rose là personne ne le sait, personne ne le voit
Mais ce n’est rien d’autre que moi

lə sɔlεj o lwɛ̃ sε ləve
tu pʁεz- ynə ʁozə sεt- əvεje
kɑ̃ lə vɑ̃ syʁ εllə dusəmɑ̃ a sufle
sε du petaləz- ɑ̃kɔʁə bʁijɑ̃ də ʁoze
sə sɔ̃ delikatəmɑ̃ miz- a dɑ̃se

sεtə pətitə flœʁ puʁtɑ̃ si bεllə
kaʃə tɑ̃ də ʃozə o fɔ̃ dεllə
la tʁistεsə dœ̃n- amuʁ pεʁdy
sεllə dœ̃n- amuʁ ʒamε kɔny

e tɑ̃ dotʁə- malœʁ
ki, vy də lekstəʁjœʁ
nə sɑ̃ble kə bɔnœʁ

sεtə pətitə ʁozə la pεʁsɔnə nə lə sε, pεʁsɔnə nə lə vwa
mε sə nε ʁjɛ̃ dotʁə kə mwa