Poeme : Rouge Et Noire

Ce soir mon esprit est triste !
Il est de deux couleurs :
Rouge
Et noir…

Rouge de guerre
Et noir de haine !
Je sais pas pourquoi je dit sa,
Peut etre parce quee je vaut pas mieu que sa,
Tro de gens me saoul,
Il faut que je me defoule…
Il m’enerve,
Il veulent la guerre…
Je ne me laisserai pas fair,
Je ne me laisserai pas defaire !
J’y arriverais,
Je gagnerais.
Cette victoire sera ma preuve,
Cette victoire sera mon oeuvre !
Je veu juste la paix,
Je vous aimais,
Mais maintenant c est la guerre,
Plus d’espoire, plus de frere
Mais la guerre…
Je me rebelle,
Je me reveil,
Je m’eveil,
De mon sommeil,
Je me suis fai avoir.
Jusqu au soir.
Ou quand je me rendort,
Dans mon reve fait dore,
Je prend les armes,
Et j’affirme mon pouvoire…

Elite217 (jdesespere ! )

sə swaʁ mɔ̃n- εspʁi ε tʁistə !
il ε də dø kulœʁ :
ʁuʒə
e nwaʁ…

ʁuʒə də ɡeʁə
e nwaʁ də-εnə !
ʒə sε pa puʁkwa ʒə di sa,
pø εtʁə paʁsə ki ʒə vo pa mjø kə sa,
tʁo də ʒɑ̃ mə saul,
il fo kə ʒə mə dəfulə…
il mɑ̃nεʁvə,
il vəle la ɡeʁə…
ʒə nə mə lεsəʁε pa fεʁ,
ʒə nə mə lεsəʁε pa dəfεʁə !
ʒi aʁivəʁε,
ʒə ɡaɲəʁε.
sεtə viktwaʁə səʁa ma pʁəvə,
sεtə viktwaʁə səʁa mɔ̃n- œvʁə !
ʒə vø ʒystə la pε,
ʒə vuz- εmε,
mε mɛ̃tənɑ̃ se ε la ɡeʁə,
plys dεspwaʁə, plys də fʁəʁə
mε la ɡeʁə…
ʒə mə ʁəbεllə,
ʒə mə ʁəvεj,
ʒə məvεj,
də mɔ̃ sɔmεj,
ʒə mə sɥi fε avwaʁ.
ʒysk o swaʁ.
u kɑ̃ ʒə mə ʁɑ̃dɔʁ,
dɑ̃ mɔ̃ ʁəvə fε dɔʁə,
ʒə pʁɑ̃ lεz- aʁmə,
e ʒafiʁmə mɔ̃ puvwaʁə…

əlitə dø sɑ̃ di- sεpt (ʒdəzεspəʁə ! )