Poeme : Poeme : Etat D’âme

En se moment plus rien ne m’inspire
Je n’ai plus envie de rien
Je me pose tellement de questions
Que je me demande si vivre demain c’est bien ?
Pourquoi je n’arrive pas a faire comme tout le monde,
Imaginé mon avenir ? cela me parai si compliqué
Alors que si on regarde bien c’est si simple de s’imaginé
Dans quelques années, moi je n’arrive pas
Qu’es ce que sa veut dire ? vais-je partir avant de pouvoir realisés certains de mes reves ?
Vais-je connaitre le bonheur ? tant de questions sans reponses me trote dans la tete…
Qui peut me venir en aide ? personne sauf moi car moi seule sais ce que je ve et encore es ce que je sais vraiment ce que je ve ? ? j’en doute pour le moment
Pourquoi suis je heureuse et deprimé a la fois ?
Pourquoi je n’arrive plus a ecrire ce que je ressent réelement ?
Pourquoi… pourquoi… pourquoi ? ? tant de « pourquoi » mais jamais de « parce que » avec une reponse…

ɑ̃ sə mɔmɑ̃ plys ʁjɛ̃ nə mɛ̃spiʁə
ʒə nε plysz- ɑ̃vi də ʁjɛ̃
ʒə mə pozə tεllmɑ̃ də kεstjɔ̃
kə ʒə mə dəmɑ̃də si vivʁə dəmɛ̃ sε bjɛ̃ ?
puʁkwa ʒə naʁivə pa a fεʁə kɔmə tu lə mɔ̃də,
imaʒine mɔ̃n- avəniʁ ? səla mə paʁε si kɔ̃plike
alɔʁ kə si ɔ̃ ʁəɡaʁdə bjɛ̃ sε si sɛ̃plə də simaʒine
dɑ̃ kεlkz- ane, mwa ʒə naʁivə pa
kε sə kə sa vø diʁə ? vε ʒə paʁtiʁ avɑ̃ də puvwaʁ ʁəalize sεʁtɛ̃ də mε ʁəvə ?
vε ʒə kɔnεtʁə lə bɔnœʁ ? tɑ̃ də kεstjɔ̃ sɑ̃ ʁəpɔ̃sə mə tʁɔtə dɑ̃ la tətə…
ki pø mə vəniʁ ɑ̃n- εdə ? pεʁsɔnə sof mwa kaʁ mwa sələ sε sə kə ʒə və e ɑ̃kɔʁə ε sə kə ʒə sε vʁεmɑ̃ sə kə ʒə və ? ? ʒɑ̃ dutə puʁ lə mɔmɑ̃
puʁkwa sɥi ʒə œʁøzə e dəpʁime a la fwa ?
puʁkwa ʒə naʁivə plysz- a εkʁiʁə sə kə ʒə ʁəse ʁeələmɑ̃ ?
puʁkwa… puʁkwa… puʁkwa ? ? tɑ̃ də « puʁkwa » mε ʒamε də « paʁsə kə » avεk ynə ʁəpɔ̃sə…