Poeme : Matt

Je me sens abandoné
Delaissé…
Je ne sais comment l’expliké
La personne ki m’est le plus cher
Me laisse tomber…
Me met de coté
Commen lui fair comprendre
Ke sans lui je ne suis rien
Commen lui dir revien
Ces mots sont si facile a ecrire
Mais si difficile a dire
Kan son meilleur ami vous abandonne
Peur de l’affrontemen
Ou pire de se ke lon va entendre
On se renferme…
Oh bien sur on continue a vivre
Mai comen combler le vide kil ns a laisser
Pour moi c’est impossible et mem inutil
Car chake etre est unike
Pr toi il n’y a pa de difference
Mais pour moi c’est une evidence :
MATT revien je ten suppli ! ! !

ʒə mə sɑ̃sz- abɑ̃dɔne
dəlεse…
ʒə nə sε kɔmɑ̃ lεksplike
la pεʁsɔnə ki mε lə plys ʃεʁ
mə lεsə tɔ̃be…
mə mεt də kɔte
kɔmɛ̃ lɥi fεʁ kɔ̃pʁɑ̃dʁə
kə sɑ̃ lɥi ʒə nə sɥi ʁjɛ̃
kɔmɛ̃ lɥi diʁ ʁəvjɛ̃
sε mo sɔ̃ si fasilə a εkʁiʁə
mε si difisilə a diʁə
kɑ̃ sɔ̃ mεjœʁ ami vuz- abɑ̃dɔnə
pœʁ də lafʁɔ̃təmɛ̃
u piʁə də sə kə lɔ̃ va ɑ̃tɑ̃dʁə
ɔ̃ sə ʁɑ̃fεʁmə…
ɔ bjɛ̃ syʁ ɔ̃ kɔ̃tinɥ a vivʁə
mε kɔmɛ̃ kɔ̃ble lə vidə kil εn εs a lεse
puʁ mwa sεt- ɛ̃pɔsiblə e mεm inytil
kaʁ ʃakə εtʁə εt- ynikə
pe εʁ twa il ni a pa də difəʁɑ̃sə
mε puʁ mwa sεt- ynə əvidɑ̃sə :
mat ʁəvjɛ̃ ʒə tεn sypli ! ! !