Poeme : Coeur Craintif

Crainte violente
Résonne en moi
Frayeur obsédante
Ne m’épargne pas

Peur irraisonnée
Pensée angoissante
Je ne veux plus rêver
Aux moments d’épouvante

La nuit les cauchemards
Deviennent mon domaine
Je me retrouve sans vouloir
Au cœur de la haine
Entourée de brouillard
L’effroi ma gangraine

Flotte au dessus de moi
Une ombre inquiétante
Encore une fois
La peur m’aimante

L’anxiété comme chemin
La transe comme destin
La detresse chaque seconde
Et la phobie mon monde

kʁɛ̃tə vjɔlɑ̃tə
ʁezɔnə ɑ̃ mwa
fʁεjœʁ ɔpsedɑ̃tə
nə mepaʁɲə pa

pœʁ iʁεzɔne
pɑ̃se ɑ̃ɡwasɑ̃tə
ʒə nə vø plys ʁεve
o mɔmɑ̃ depuvɑ̃tə

la nɥi lε koʃəmaʁd
dəvjεne mɔ̃ dɔmεnə
ʒə mə ʁətʁuvə sɑ̃ vulwaʁ
o kœʁ də la-εnə
ɑ̃tuʁe də bʁujaʁ
lefʁwa ma ɡɑ̃ɡʁεnə

flɔtə o dəsy də mwa
ynə ɔ̃bʁə ɛ̃kjetɑ̃tə
ɑ̃kɔʁə ynə fwa
la pœʁ mεmɑ̃tə

lɑ̃ksjete kɔmə ʃəmɛ̃
la tʁɑ̃zə kɔmə dεstɛ̃
la dətʁεsə ʃakə səɡɔ̃də
e la fɔbi mɔ̃ mɔ̃də