Poeme : 136971 - Sans Titre

Un sourire se dessine
Le monde avait rendez-vous ici
Partout, des visages éclatants de bonheur
La foule à moitié nue
Un brouhaha que je n’entends pas
Et mon cœur qui rayonne
Seule au milieux d’inconnus
Je m’élance
Contact
Le froid me pénètre
Frisson de plaisir
Je rejoint mon élément dans une gerbe d’éclaboussure
Enfin
Les heures ne sont plus que minutes
Je me retourne
La foule est partie
Emportant avec elle l’atmosphère de fête
Il ne reste que moi
Alors je quitte mon élément
Pour m’assoir sur le sable
Seule
Sereine
Je contemple ma Vie
Et le monde tel que je le Vois
Infini

œ̃ suʁiʁə sə desinə
lə mɔ̃də avε ʁɑ̃de vuz- isi
paʁtu, dε vizaʒəz- eklatɑ̃ də bɔnœʁ
la fulə a mwatje nɥ
œ̃ bʁuaa kə ʒə nɑ̃tɑ̃ pa
e mɔ̃ kœʁ ki ʁεjɔnə
sələ o miljø dɛ̃kɔnys
ʒə melɑ̃sə
kɔ̃takt
lə fʁwa mə penεtʁə
fʁisɔ̃ də plεziʁ
ʒə ʁəʒwɛ̃ mɔ̃n- elemɑ̃ dɑ̃z- ynə ʒεʁbə deklabusyʁə
ɑ̃fɛ̃
lεz- œʁ nə sɔ̃ plys kə minytə
ʒə mə ʁətuʁnə
la fulə ε paʁti
ɑ̃pɔʁtɑ̃ avεk εllə latmɔsfεʁə də fεtə
il nə ʁεstə kə mwa
alɔʁ ʒə kitə mɔ̃n- elemɑ̃
puʁ maswaʁ syʁ lə sablə
sələ
səʁεnə
ʒə kɔ̃tɑ̃plə ma vi
e lə mɔ̃də tεl kə ʒə lə vwa
ɛ̃fini