Prose : En Manque De Toi

Perdue dans l’océan noir de mes pensées
Ma voix s’élève dans le flot de mes larmes
Mon coeur s’enflamme
Au son cadencé
De ma voix qui tremble

J’ignorais que ce serait si difficile
T’aurais pu me dire que ce ne serait pas facile

Maintenant t’es mille lieux de moi
Et tout mon être manque de toi
Plusieurs choses que j’aurais pu te dire
Mais aucune que j’ai pu faire
Tant de choses que je regrette
Et qui n’arrêtent de tourner en boucle dans ma tête
Je me noie dans nos souvenirs si beaux
Tout en me demandant si on en partagera de nouveaux

Car t’es à la fois si près et si loin de moi

pεʁdɥ dɑ̃ lɔseɑ̃ nwaʁ də mε pɑ̃se
ma vwa selεvə dɑ̃ lə flo də mε laʁmə
mɔ̃ kœʁ sɑ̃flamə
o sɔ̃ kadɑ̃se
də ma vwa ki tʁɑ̃blə

ʒiɲɔʁε kə sə səʁε si difisilə
toʁε py mə diʁə kə sə nə səʁε pa fasilə

mɛ̃tənɑ̃ tε milə ljø də mwa
e tu mɔ̃n- εtʁə mɑ̃kə də twa
plyzjœʁ ʃozə kə ʒoʁε py tə diʁə
mεz- okynə kə ʒε py fεʁə
tɑ̃ də ʃozə kə ʒə ʁəɡʁεtə
e ki naʁεte də tuʁne ɑ̃ buklə dɑ̃ ma tεtə
ʒə mə nwa dɑ̃ no suvəniʁ si bo
tut- ɑ̃ mə dəmɑ̃dɑ̃ si ɔ̃n- ɑ̃ paʁtaʒəʁa də nuvo

kaʁ tε a la fwa si pʁεz- e si lwɛ̃ də mwa