Poeme : Je Refuse

Tu voulais faire de moi
Ce que je ne serai pas
Tu voulais faire de moi
Ce que je ne supporterai pas
Tu voulais que je sois ta complice
Même sans amour
Il ne s’agit pas d’une caprice
Mais d’une simple et malheureuse actrice
Qui refuse les délices injustifiés
D’une personne pleine de vice
Un jour viendra
Ou tout se saura
On reconnaîtra l’arbre par ses fruits
IL y aura plus de rideau plus de voile
Et pour se cacher plus de toile
A ce moment brillera l’étoile
Et le soleil reviendra

MB de la Martinique

ty vulε fεʁə də mwa
sə kə ʒə nə səʁε pa
ty vulε fεʁə də mwa
sə kə ʒə nə sypɔʁtəʁε pa
ty vulε kə ʒə swa ta kɔ̃plisə
mεmə sɑ̃z- amuʁ
il nə saʒi pa dynə kapʁisə
mε dynə sɛ̃plə e maləʁøzə aktʁisə
ki ʁəfyzə lε delisəz- ɛ̃ʒystifje
dynə pεʁsɔnə plεnə də visə
œ̃ ʒuʁ vjɛ̃dʁa
u tu sə soʁa
ɔ̃ ʁəkɔnεtʁa laʁbʁə paʁ sε fʁɥi
il i oʁa plys də ʁido plys də vwalə
e puʁ sə kaʃe plys də twalə
a sə mɔmɑ̃ bʁijʁa letwalə
e lə sɔlεj ʁəvjɛ̃dʁa

εm be də la maʁtinikə