Poeme : Face À La Réalité

Je redescends de l’arbre
Tout doucement sûrement
Je m’efface lentement
Je me sers de mes pas
Avant que le vent me surprenne
Pour revenir à la réalité
Je m’efface pour renaître
Je m’affirme sans connaître
Le verdict du destin
Recule me dicte mon âme
Fuit ce chemin
Évite ce festin
Fait place à réalité

MB de la Martinique

ʒə ʁədesɑ̃ də laʁbʁə
tu dusəmɑ̃ syʁəmɑ̃
ʒə mefasə lɑ̃təmɑ̃
ʒə mə sεʁ də mε pa
avɑ̃ kə lə vɑ̃ mə syʁpʁεnə
puʁ ʁəvəniʁ a la ʁealite
ʒə mefasə puʁ ʁənεtʁə
ʒə mafiʁmə sɑ̃ kɔnεtʁə
lə vεʁdikt dy dεstɛ̃
ʁəkylə mə diktə mɔ̃n- amə
fɥi sə ʃəmɛ̃
evitə sə fεstɛ̃
fε plasə a ʁealite

εm be də la maʁtinikə