Poeme : Pourvu

Que l’amour parle,
Que l’illusion tombe,
Que le charme se rompe
Et guide mon âme.

Que le soleil fonde
En de multiples trame,
Que la lune monte
Vers cet océan calme.

Que la joie m’inonde
Et noie mes larmes,
Qu’elle demeure fertile
Pour devenir féconde.

Que la vie me sourie
Et rallume ma flamme
Avant que ma main
N’attrape cette lame.

kə lamuʁ paʁlə,
kə lilyzjɔ̃ tɔ̃bə,
kə lə ʃaʁmə sə ʁɔ̃pə
e ɡidə mɔ̃n- amə.

kə lə sɔlεj fɔ̃də
ɑ̃ də myltiplə tʁamə,
kə la lynə mɔ̃tə
vεʁ sεt ɔseɑ̃ kalmə.

kə la ʒwa minɔ̃də
e nwa mε laʁmə,
kεllə dəməʁə fεʁtilə
puʁ dəvəniʁ fekɔ̃də.

kə la vi mə suʁi
e ʁalymə ma flamə
avɑ̃ kə ma mɛ̃
natʁapə sεtə lamə.