Poeme : Tableau Féminin

Ô belle fleur d’esquisse
Insurmontable cruauté
Belle rose de rosée
Au roserai tu fleuris
Dans mes lamentations
Pénibles comme larmes
J’entends ta supplication
Ton sourire comme arme
Belle fleur d’esquisse
Insurmontable cruauté
Oraison de ma misère
J’ai caresssé tes guerres
Dans le jus du calice
Ô rose
Ô femme
Ô mon corps
Ô mon coeur
Je suis de mon destin
Comme à toi lie de venin
Je suis tout à toi
Ô destin
J’aime ce tableau
J’aime cette fleur.

o bεllə flœʁ dεskisə
ɛ̃syʁmɔ̃tablə kʁɥote
bεllə ʁozə də ʁoze
o ʁozəʁε ty fləʁi
dɑ̃ mε lamɑ̃tasjɔ̃
peniblə kɔmə laʁmə
ʒɑ̃tɑ̃ ta syplikasjɔ̃
tɔ̃ suʁiʁə kɔmə aʁmə
bεllə flœʁ dεskisə
ɛ̃syʁmɔ̃tablə kʁɥote
ɔʁεzɔ̃ də ma mizεʁə
ʒε kaʁə εs εs εs e tε ɡeʁə
dɑ̃ lə ʒy dy kalisə
o ʁozə
o famə
o mɔ̃ kɔʁ
o mɔ̃ kœʁ
ʒə sɥi də mɔ̃ dεstɛ̃
kɔmə a twa li də vənɛ̃
ʒə sɥi tut- a twa
o dεstɛ̃
ʒεmə sə tablo
ʒεmə sεtə flœʁ.