Prose : L’hymne A L’amour

Imaginez
L’amour d’un coeur,
Source de plaisir et de tristesse
Comme un monde de inconnu s’etendant eternellement
Merveilleux, mais etonnant
Mysterieux, mais pas curieux
Ecoutez
Le chant de l’alouette dansant
Sous le ciel ensoleille
Avec un rythme heureux et joyeux
Quelque fois, triste et curieux

Vous etes la femme de la brise
Quand vous me souriez,
la brise legere caresse ma joue
Quand vous etes en colere,
la brise glacee touche ma peau
Quand vous vous taisez,
la douce brise chuchote affectueusement
Quand vous etes sortie,
la brise parfumee flotte moelleusement

Vous etes au paradis,
La brise ne s’agite plus
Ou se trouve le bonheur et l’amour avec vous
La brise seche se remplit d’un sentiment vain
Si vous redescendiez de la protection divine
La brise fraiche danserait activement
Cela bercerait mon coeur sincere pour la vie

imaʒine
lamuʁ dœ̃ kœʁ,
suʁsə də plεziʁ e də tʁistεsə
kɔmə œ̃ mɔ̃də də ɛ̃kɔny sətɑ̃dɑ̃ ətεʁnεllmɑ̃
mεʁvεjø, mεz- ətɔnɑ̃
mistəʁjø, mε pa kyʁjø
əkute
lə ʃɑ̃ də laluεtə dɑ̃sɑ̃
su lə sjεl ɑ̃sɔlεjə
avεk œ̃ ʁitmə œʁøz- e ʒwajø
kεlkə fwa, tʁistə e kyʁjø

vuz- ətə la famə də la bʁizə
kɑ̃ vu mə suʁje,
la bʁizə ləʒəʁə kaʁεsə ma ʒu
kɑ̃ vuz- ətəz- ɑ̃ kɔləʁə,
la bʁizə ɡlasi tuʃə ma po
kɑ̃ vu vu tεze,
la dusə bʁizə ʃyʃɔtə afεktɥøzəmɑ̃
kɑ̃ vuz- ətə sɔʁti,
la bʁizə paʁfymi flɔtə mwaløzəmɑ̃

vuz- ətəz- o paʁadi,
la bʁizə nə saʒitə plys
u sə tʁuvə lə bɔnœʁ e lamuʁ avεk vu
la bʁizə sεʃə sə ʁɑ̃pli dœ̃ sɑ̃timɑ̃ vɛ̃
si vu ʁədesɑ̃dje də la pʁɔtεksjɔ̃ divinə
la bʁizə fʁεʃə dɑ̃səʁε aktivəmɑ̃
səla bεʁsəʁε mɔ̃ kœʁ sɛ̃səʁə puʁ la vi